Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α
1 ΚΑΙ εγένετο μετά το πατάξαι Αλέξανδρον τον Φιλίππου τον Μακεδόνα, ος εξήλθεν εκ της γης Χεττειείμ, και επάταξε τον Δαρείον βασιλέα Περσών και Μήδων και εβασίλευσεν αντ ‘ αυτού πρότερος επί την Ελλάδα. 2 και συνεστήσατο πολέμους πολλούς και εκράτησεν οχυρωμάτων πολλών και έσφαξε βασιλείς της γης· 3 και διήλθεν έως άκρων της γης και έλαβε σκύλα πλήθους εθνών. και ησύχασεν η γη ενώπιον αυτού, και υψώθη, και επήρθη η καρδία αυτού. 4 και συνήγαγε δύναμιν ισχυράν σφόδρα και ήρξε χωρών και εθνών και τυράννων, και εγένοντο αυτω εις φόρον. 5 και μετά ταύτα έπεσεν επί την κοίτην και έγνω ότι αποθνήσκει. 6 και εκάλεσε τους παίδας αυτού τους ενδόξους τους συντρόφους αυτού από νεότητος και διείλεν αυτοίς την βασιλείαν αυτού έτι ζώντος αυτού. 7 και εβασίλευσεν Αλέξανδρος έτη δώδεκα και απέθανε. 8 και επεκράτησαν οι παίδες αυτού έκαστος εν τω τόπω αυτού. 9 και επέθεντο πάντες διαδήματα μετά το αποθανείν αυτόν και οι υιοί αυτών οπίσω αυτών έτη πολλά και επλήθυναν κακά εν τη γη. 10 και εξήλθεν εξ αυτών ρίζα αμαρτωλός Αντίοχος Επιφανής, υιος Αντιόχου βασιλέως, ος ην όμηρα εν τη Ρώμη· και εβασίλευσεν εν έτει εκατοστω και τριακοστω και εβδόμω βασιλείας Ελλήνων.
11 Εν ταις ημέραις εκείναις εξήλθον εξ Ισραήλ υιοί παράνομοι και ανέπεισαν πολλούς λέγοντες· πορευθώμεν και διαθώμεθα διαθήκην μετά των εθνών των κύκλω ημών, ότι αφ ‘ ης εχωρίσθημεν απ ‘ αυτών, εύρεν ημάς κακά πολλά. 12 και ηγαθύνθη ο λόγος εν οφθαλμοίς αυτών, 13 και προεθυμήθησάν τινες από του λαού, και επορεύθησαν προς τον βασιλέα, και έδωκεν αυτοίς εξουσίαν ποιήσαι τα δικαιώματα των εθνών. 14 και ωκοδόμησαν γυμνάσιον εν Ιεροσολύμοις κατά τα νόμιμα των εθνών 15 και εποίησαν εαυτοίς ακροβυστίας και απέστησαν από διαθήκης αγίας και εζευγίσθησαν τοις έθνεσι και επράθησαν του ποιήσαι το πονηρόν.
16 Και ητοιμάσθη η βασιλεία εναντίον Αντιόχου, και υπέβαλε βασιλεύσαι της Αιγύπτου, όπως βασιλεύση επί τας δύο βασιλείας. 17 και εισήλθεν εις Αίγυπτον εν όχλω βαρεί, εν άρμασι και εν ελέφασι και εν ιππεύσι και εν στόλω μεγάλω 18 και συνεστήσαντο πόλεμον προς Πτολεμαίον βασιλέα Αιγύπτου· και ενετράπη Πτολεμαίος από προσώπου αυτού και έφυγε, και έπεσον τραυματίαι πολλοί. 19 και κατελάβοντο τας πόλεις τας οχυράς εν γη Αιγύπτω, και έλαβε τα σκύλα γης Αιγύπτου. 20 και επέστρεψεν Αντίοχος μετά το πατάξαι Αίγυπτον εν τω εκατοστω και τεσσαρακοστω και τρίτω έτει και ανέβη επί Ισραήλ και ανέβη εις Ιερουσαλήμ εν όχλω βαρεί. 21 και εισήλθον εις το αγίασμα εν υπερηφανία και έλαβε το θυσιαστήριον το χρυσούν και την λυχνίαν του φωτός και πάντα τα σκεύη αυτής 22 και την τράπεζαν της προθέσεως και τα σπονδεία και τας φιάλας και τας θυϊσκας τας χρυσάς και το καταπέτασμα και τους στεφάνους και τον κόσμον τον χρυσούν τον κατά πρόσωπον του ναού και ελέπισε πάντα. 23 και έλαβε το αργύριον και το χρυσίον και τα σκεύη τα επιθυμητά και έλαβε τους θησαυρούς τους αποκρύφους, ους εύρε· 24 και λαβών πάντα απήλθεν εις την γην αυτού. και εποίησε φονοκτονίαν και ελάλησεν υπερηφανίαν μεγάλην. 25 και εγένετο πένθος μέγα επί Ισραήλ εν παντί τόπω αυτών. 26 και εστέναξαν άρχοντες και πρεσβύτεροι, παρθένοι και νεανίσκοι ησθένησαν, και το κάλλος των γυναικών ηλλοιώθη. 27 πας νυμφίος ανέλαβε θρήνον, και καθημένη εν παστω εγένετο εν πένθει. 28 και εσείσθη η γη επί τους κατοικούντας αυτήν, και πας ο οίκος Ιακώβ ενεδύσατο αισχύνην.
29 Και μετά δύο έτη ημερών απέστειλεν ο βασιλεύς άρχοντα φορολογίας εις τας πόλεις Ιούδα, και ήλθεν εις Ιερουσαλήμ εν όχλω βαρεί. 30 και ελάλησεν αυτοίς λόγους ειρηνικούς εν δόλω, και ενεπίστευσαν αυτω. και επέπεσεν επί την πόλιν εξάπινα και επάταξεν αυτήν πληγήν μεγάλην και απώλεσε λαόν πολύν εξ Ισραήλ. 31 και έλαβε τα σκύλα της πόλεως και ενεπύρισεν αυτήν πυρί και καθείλε τους οίκους αυτής και τα τείχη αυτής κύκλω. 32 και ηχμαλώτευσαν τας γυναίκας και τα τέκνα, και τα κτήνη εκληρονόμησαν. 33 και ωκοδόμησαν την πόλιν Δαυίδ τείχει μεγάλω και ισχυρω, πύργοις οχυροίς, και εγένετο αυτοίς εις άκραν. 34 και έθηκαν εκεί έθνος αμαρτωλόν, άνδρας παρανόμους, και ενίσχυσαν εν αυτη. 35 και παρέθεντο όπλα και τροφάς και συναγαγόντες τα σκύλα Ιερουσαλήμ απέθεντο εκεί, και εγένοντο εις μεγάλην παγίδα. 36 και εγένετο εις ένεδρον τω αγιάσματι και εις διάβολον πονηρόν τω Ισραήλ διαπαντός. 37 και εξέχεαν αίμα αθωον κύκλω του αγιάσματος και εμόλυναν το αγίασμα. 38 και έφυγον οι κάτοικοι Ιερουσαλήμ δι ‘ αυτούς, και εγένετο κατοικία αλλοτρίων· και εγένετο αλλοτρία τοις γενήμασιν αυτής, και τα τέκνα αυτής εγκατέλιπον αυτήν. 39 το αγίασμα αυτής ηρημώθη ως έρημος, αι εορταί αυτής εστράφησαν εις πένθος, τα σάββατα αυτής εις ονειδισμόν, η τιμή αυτής εις εξουδένωσιν. 40 κατά την δόξαν αυτής επληθύνθη η ατιμία αυτής, και το ύψος αυτής εστράφη εις πένθος.
41 Και έγραψεν ο βασιλεύς Αντίοχος πάση τη βασιλεία αυτού είναι πάντας εις λαόν ένα 42 και εγκαταλιπείν έκαστον τα νόμιμα αυτού. και επεδέξατο πάντα τα έθνη κατά τον λόγον του βασιλέως. 43 και πολλοί από Ισραήλ ευδόκησαν τη λατρεία αυτού και έθυσαν τοις ειδώλοις και εβεβήλωσαν το σάββατον. 44 και απέστειλεν ο βασιλεύς βιβλία εν χειρί αγγέλων εις Ιερουσαλήμ και τας πόλεις Ιούδα πορευθήναι οπίσω νομίμων αλλοτρίων της γης 45 και κωλύσαι ολοκαυτώματα και θυσίαν και σπονδήν εκ του αγιάσματος και βεβηλώσαι σάββατα και εορτάς 46 και μιάναι αγίασμα και αγίους, 47 και οικοδομήσαι βωμούς και τεμένη και ειδωλεία και θύειν ύεια και κτήνη κοινά 48 και αφιέναι τους υιούς αυτών απεριτμήτους, βδελύξαι τας ψυχάς αυτών εν παντί ακαθάρτω και βεβηλώσει, 49 ωστε επιλαθέσθαι του νόμου και αλλάξαι πάντα τα δικαιώματα· 50 και ος αν μη ποιήση κατά το ρήμα του βασιλέως, αποθανείται. 51 κατά πάντας τους λόγους τούτους έγραψε πάση τη βασιλεία αυτού και εποίησεν επισκόπους επί πάντα τον λαόν και ενετείλατο ταις πόλεσιν Ιούδα θυσιάζειν κατά πόλιν και πόλιν. 52 και συνηθροίσθησαν από του λαού προς αυτούς πολλοί, πας ο εγκαταλιπών τον νόμον, και εποίησαν κακά εν τη γη 53 και έθεντο τον Ισραήλ εν κρύφοις εν παντί φυγαδευτηρίω αυτών. 54 και τη πεντεκαιδεκάτη ημέρα Χασελεύ τω πέμπτω και τεσσαρακοστω και εκατοστω έτει ωκοδόμησαν βδέλυγμα ερημώσεως επί το θυσιαστήριον και εν πόλεσιν Ιούδα κύκλω ωκοδόμησαν βωμούς· 55 και επί των θυρών των οικιών και εν ταις πλατείαις εθυμίων. 56 και τα βιβλία του νόμου, α εύρον, ενεπύρισαν πυρί κατασχίσαντες. 57 και όπου ευρίσκετο παρά τινι βιβλίον διαθήκης, και ει τις συνευδόκει τω νόμω, το σύγκριμα του βασιλέως εθανάτου αυτόν. 58 εν ισχύϊ αυτών εποίουν ούτως τω Ισραήλ τοις ευρισκομένοις εν παντί μηνί και μηνί εν ταις πόλεσι. 59 και τη πέμπτη και εικάδι του μηνός θυσιάζοντες επί τον βωμόν, ος ην επί του θυσιαστηρίου. 60 και τας γυναίκας τας περιτετμηκυίας τα τέκνα αυτών εθανάτωσαν κατά το πρόσταγμα 61 και εκρέμασαν τα βρέφη εκ των τραχήλων αυτών, και τους οίκους αυτών προενόμευσαν και τους περιτετμηκότας αυτούς εθανάτωσαν. 62 και πολλοί εν Ισραήλ εκραταιώθησαν και ωχυρώθησαν εν εαυτοίς του μη φαγείν κοινά 63 και επελέξαντο αποθανείν, ίνα μη μιανθώσι τοις βρώμασι και μη βεβηλώσωσι διαθήκην αγίαν, και απέθανον. 64 και εγένετο οργή μεγάλη επί Ισραήλ σφόδρα.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β
1 ΕΝ ταις ημέραις εκείναις ανέστη Ματταθίας υιος Ιωάννου του Συμεών ιερεύς των υιών Ιωαρίβ από Ιερουσαλήμ και εκάθισεν εν Μωδεϊν. 2 και αυτω υιοί πέντε, Ιωάννης ο καλούμενος Γαδδίς, 3 Σίμων ο καλούμενος Θασσί, 4 Ιούδας ο καλούμενος Μακκαβαίος, 5 Ελεάζαρ ο καλούμενος Αυαράν, Ιωνάθαν ο καλούμενος Απφούς. 6 και είδε τας βλασφημίας τας γινομένας εν Ιούδα και εν Ιερουσαλήμ 7 και είπεν· οίμοι, ινατί τούτο εγεννήθην ιδείν το σύντριμμα του λαού μου και το σύντριμμα της πόλεως της αγίας και καθίσαι εκεί εν τω δοθήναι αυτήν εν χειρί εχθρών και το αγίασμα εν χειρί αλλοτρίων; 8 εγένετο ο ναός αυτής ως ανήρ άδοξος, 9 τα σκεύη της δόξης αυτής αιχμάλωτα απήχθη, απεκτάνθη τα νήπια αυτής εν ταις πλατείαις, οι νεανίσκοι αυτής εν ρομφαία εχθρού. 10 ποίον έθνος ουκ εκληρονόμησε βασιλείαν αυτής και ουκ εκράτησε των σκύλων αυτής; 11 πας ο κόσμος αυτής αφηρέθη, αντί ελευθέρας εγένετο εις δούλην. 12 και ιδού τα άγια ημών και η καλλονή ημών και η δόξα ημών ηρημώθη, και εβεβήλωσαν αυτά τα έθνη. 13 ινατί ημίν έτι ζήν; 14 και διέρρηξε Ματταθίας και υιοί αυτού τα ιμάτια αυτών και περιεβάλοντο σάκκους και επένθησαν σφόδρα.
15 Και ήλθον οι παρά του βασιλέως οι καταναγκάζοντες την αποστασίαν εις Μωδεϊν την πόλιν, ίνα θυσιάσωσι. 16 και πολλοί από Ισραήλ προς αυτούς προσήλθον· και Ματταθίας και οι υιοί αυτού συνήχθησαν. 17 και απεκρίθησαν οι παρά του βασιλέως και είπον τω Ματταθία λέγοντες· άρχων και ένδοξος και μέγας ει εν τη πόλει ταύτη και εστηριγμένος εν υιοίς και αδελφοίς· 18 νυν ουν πρόσελθε πρώτος και ποίησον το πρόσταγμα του βασιλέως, ως εποίησαν πάντα τα έθνη και οι άνδρες Ιούδα και οι καταλειφθέντες εν Ιερουσαλήμ, και έση συ και ο οίκός σου των φίλων του βασιλέως, και συ και οι υιοί σου δοξασθήσεσθε αργυρίω και χρυσίω και αποστολαίς πολλαίς. 19 και απεκρίθη Ματταθίας και είπε φωνή μεγάλη· ει πάντα τα έθνη τα εν οίκω της βασιλείας του βασιλέως ακούουσιν αυτού, αποστήναι έκαστος από λατρείας πατέρων αυτού και ηρετίσαντο εν ταις εντολαίς αυτού, 20 αλλ ‘ εγώ και οι υιοί μου και οι αδελφοί μου πορευσόμεθα εν διαθήκη πατέρων ημών. 21 ίλεως ημίν καταλιπείν νόμον και δικαιώματα· 22 των λόγων του βασιλέως ουκ ακουσόμεθα του παρελθείν την λατρείαν ημών δεξιάν ή αριστεράν. 23 και ως επαύσατο λαλών τους λόγους τούτους, προσήλθεν ανήρ Ιουδαίος εν οφθαλμοίς πάντων, θυσιάσαι επί του βωμού του εν Μωδεϊν κατά το πρόσταγμα του βασιλέως. 24 και είδε Ματταθίας και εζήλωσε, και ετρόμησαν οι νεφροί αυτού, και ανήνεγκε θυμόν κατά το κρίμα και δραμών έσφαξεν αυτόν επί τον βωμόν· 25 και τον άνδρα του βασιλέως τον αναγκάζοντα θύειν απέκτεινεν εν τω καιρω εκείνω και τον βωμόν καθείλε. 26 και εζήλωσε τω νόμω, καθώς εποίησε Φινεές τω Ζαμβρί υιω Σαλώμ. 27 και ανέκραξε Ματταθίας εν τη πόλει φωνή μεγάλη λέγων· πας ο ζηλών τω νόμω και ιστών διαθήκην εξελθέτω οπίσω μου. 28 και έφυγον αυτός και οι υιοί αυτού εις τα όρη και εγκατέλιπον όσα είχον εν τη πόλει.
29 Τότε κατέβησαν πολλοί ζητούντες δικαιοσύνην και κρίμα εις την έρημον καθίσαι εκεί, 30 αυτοί και οι υιοί αυτών και αι γυναίκες αυτών και τα κτήνη αυτών, ότι επληθύνθη επ ‘ αυτούς τα κακά. 31 και ανηγγέλη τοις ανδράσι του βασιλέως και ταις δυνάμεσιν, αι ήσαν εν Ιερουσαλήμ πόλει Δαυίδ, ότι κατέβησαν άνδρες, οίτινες διασκέδασαν την εντολήν του βασιλέως εις τους κρύφους εν τη ερήμω. 32 και έδραμον οπίσω αυτών πολλοί και καταλαβόντες αυτούς παρενέβαλον επ ‘ αυτούς και συνεστήσαντο προς αυτούς πόλεμον εν τη ημέρα των σαββάτων 33 και είπον προς αυτούς· έως του νυν ικανόν· εξέλθετε και ποιήσατε κατά τον λόγον του βασιλέως και ζήσεσθε. 34 και είπον· ουκ εξελευσόμεθα ουδέ ποιήσομεν τον λόγον του βασιλέως του βεβηλώσαι την ημέραν των σαββάτων. 35 και ετάχυναν επ ‘ αυτούς πόλεμον. 36 και ουκ απεκρίθησαν αυτοίς ουδέ λίθον ενετίναξαν αυτοίς, ουδέ ενέφραξαν τους κρύφους 37 λέγοντες· αποθάνωμεν πάντες εν τη απλότητι ημών· μαρτυρεί εφ ‘ ημάς ο ουρανός και η γη ότι ακρίτως απόλλυτε ημάς. 38 και ανέστησαν επ ‘ αυτούς εν τω πολέμω τοις σάββασι, και απέθανον αυτοί και αι γυναίκες αυτών, και τα τέκνα αυτών, και τα κτήνη αυτών έως χιλίων ψυχών ανθρώπων.
39 Και έγνω Ματταθίας και οι φίλοι αυτού και επένθησαν επ ‘ αυτούς έως σφόδρα. 40 και είπεν ανήρ τω πλησίον αυτού· εάν πάντες ποιήσωμεν ως οι αδελφοί ημών εποίησαν, και μη πολεμήσωμεν προς τα έθνη υπέρ των ψυχών ημών και των δικαιωμάτων ημών, νυν τάχιον ημάς εξολοθρεύσουσιν από της γης. 41 και εβουλεύσαντο τη ημέρα εκείνη λέγοντες· πας άνθρωπος, ος εάν έλθη προς ημάς εις πόλεμον τη ημέρα των σαββάτων, πολεμήσωμεν κατέναντι αυτού και ου μη αποθάνωμεν πάντες καθώς απέθανον οι αδελφοί ημών εν τοις κρύφοις. 42 τότε συνήχθησαν προς αυτούς συναγωγή Ασιδαίων, ισχυροί δυνάμει από Ισραήλ, πας ο εκουσιαζόμενος τω νόμω· 43 και πάντες οι φυγαδεύοντες από των κακών προσετέθησαν αυτοίς και εγένοντο αυτοίς εις στήριγμα. 44 και συνεστήσαντο δύναμιν και επάταξαν αμαρτωλούς εν οργή αυτών και άνδρας ανόμους εν θυμω αυτών· και οι λοιποί έφυγον εις τα έθνη σωθήναι. 45 και εκύκλωσε Ματταθίας και οι φίλοι αυτού και καθείλον τους βωμούς 46 και περιέτεμον τα παιδάρια τα απερίτμητα, όσα εύρον εν ορίοις Ισραήλ, εν ισχύϊ 47 και εδίωξαν τους υιούς της υπερηφανίας, και κατευωδώθη το έργον εν χειρί αυτών. 48 και αντελάβοντο του νόμου εκ χειρός των εθνών και εκ χειρός των βασιλέων και ουκ έδωκαν κέρας τω αμαρτωλω.
49 Και ήγγισαν αι ημέραι του Ματταθίου αποθανείν, και είπε τοις υιοίς αυτού· νυν εστηρίχθη υπερηφανία και ελεγμός και καιρός καταστροφής και οργή θυμού. 50 και νυν, τέκνα, ζηλώσατε τω νόμω και δότε τας ψυχάς υμών υπέρ διαθήκης πατέρων ημών. 51 μνήσθητε των πατέρων ημών τα έργα, α εποίησαν εν ταις γενεαίς αυτών, και δέξασθε δόξαν μεγάλην και όνομα αιώνιον. 52 Αβραάμ ουχί εν πειρασμω ευρέθη πιστός, και ελογίσθη αυτω εις δικαιοσύνην; 53 Ιωσήφ εν καιρω στενοχωρίας αυτού εφύλαξεν εντολήν και εγένετο κύριος Αιγύπτου. 54 Φινεές ο πατήρ ημών εν τω ζηλώσαι ζήλον έλαβε διαθήκην ιερωσύνης αιωνίας. 55 Ιησούς εν τω πληρώσαι λόγον εγένετο κριτής εν Ισραήλ. 56 Χάλεβ εν τω επιμαρτύρασθαι εν τη εκκλησία έλαβε γης κληρονομίαν. 57 Δαυίδ εν τω ελέω αυτού εκληρονόμησε θρόνον βασιλείας εις αιώνα αιώνος. 58 ‘Ηλίας εν τω ζηλώσαι ζήλον νόμου ανελήφθη έως εις τον ουρανόν. 59 Ανανίας, Αζαρίας, Μισαήλ, πιστεύσαντες εσώθησαν εκ φλογός. 60 Δανιήλ εν τη απλότητι αυτού ερρύσθη εκ στόματος λεόντων. 61 και ούτως εννοήθητε κατά γενεάν και γενεάν, ότι πάντες οι ελπίζοντες επ ‘ αυτόν ουκ ασθενήσουσι. 62 και από λόγων ανδρός αμαρτωλού μη φοβηθήτε, ότι η δόξα αυτού εις κοπρίαν και εις σκώληκας· 63 σήμερον επαρθήσεται και αύριον ου μη ευρεθή, ότι επέστρεψεν εις τον χουν αυτού, και ο διαλογισμός αυτού απώλετο. 64 και υμείς τέκνα ισχύσατε και ανδρίζεσθε εν τω νόμω, ότι εν αυτω δοξασθήσεσθε. 65 και ιδού Συμεών ο αδελφός υμών, οίδα ότι ανήρ βουλής εστιν, αυτού ακούετε πάσας τας ημέρας, αυτός υμίν έσται εις πατέρα. 66 και Ιούδας Μακκαβαίος ισχυρός δυνάμει εκ νεότητος αυτού, ούτος υμίν έσται άρχων στρατιάς και πολεμήσει πόλεμον λαών. 67 και υμείς προσάξατε προς υμάς πάντας τους ποιητάς του νόμου και εκδικήσατε εκδίκησιν του λαού υμών. 68 ανταπόδοτε ανταπόδομα τοις έθνεσι και προσέχετε εις τα προστάγματα του νόμου. 69 και ευλόγησεν αυτούς, και προσετέθη προς τους πατέρας αυτού. 70 και απέθανεν εν τω έκτω και τεσσαρακοστω και εκατοστω έτει, και έθαψαν αυτόν οι υιοί αυτού εν τάφοις πατέρων αυτών εν Μωδεϊν, και εκόψαντο αυτόν πας Ισραήλ κοπετόν μέγαν.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ
1 ΚΑΙ ανέστη Ιούδας ο καλούμενος Μακκαβαίος υιος αυτού αντ ‘ αυτού. 2 και εβοήθουν αυτω πάντες οι αδελφοί αυτού και πάντες, όσοι εκολλήθησαν τω πατρί αυτού, και επολέμουν τον πόλεμον Ισραήλ μετ ‘ ευφροσύνης. 3 και επλάτυνε δόξαν τω λαω αυτού και ενεδύσατο θώρακα ως γίγας και συνεζώσατο τα σκεύη αυτού τα πολεμικά και συνεστήσατο πολέμους σκεπάζων παρεμβολήν εν
ρομφαία. 4 και ωμοιώθη λέοντι εν τοις έργοις αυτού και ως σκύμνος ερευγόμενος εις θήραν. 5 και εδίωξεν ανόμους εξερευνών και
τους ταράσσοντας τον λαόν αυτού εφλόγισε. 6 και συνεστάλησαν οι άνομοι από του φόβου αυτού, και πάντες οι εργάτες της ανομίας συνεταράχθησαν, και ευωδώθη σωτηρία εν χειρί αυτού. 7 και επίκρανε βασιλείς πολλούς και εύφρανε τον Ιακώβ εν τοις έργοις αυτού, και έως του αιώνος το μνημόσυνον αυτού εις ευλογίαν. 8 και διήλθεν εν πόλεσιν Ιούδα και εξωλόθρευσεν ασεβείς εξ αυτής και απέστρεψεν οργήν από Ισραήλ 6 και ωνομάσθη έως εσχάτου της γης και συνήγαγεν απολλυμένους.
10 Και συνήγαγεν Απολλώνιος έθνη και από Σαμαρείας δύναμιν μεγάλην του πολεμήσαι προς Ισραήλ. 11 και έγνω Ιούδας και εξήλθεν εις συνάντησιν αυτω και επάταξεν αυτόν και απέκτεινεν αυτόν· και έπεσον τραυματίαι πολλοί, και οι επίλοιποι έφυγον. 12 και έλαβον τα σκύλα αυτών, και την μάχαιραν Απολλωνίου έλαβεν Ιούδας και ην πολεμών εν αυτη πάσας τας ημέρας. 13 και ήκουσε Σήρων ο άρχων της δυνάμεως Συρίας ότι ήθροισεν Ιούδας άθροισμα και εκκλησίαν πιστών μετ ‘ αυτού εκπορευομένων εις πόλεμον, 14 και είπε· ποιήσω εμαυτω όνομα και δοξασθήσομαι εν τη βασιλεία και πολεμήσω τον Ιούδαν και τους συν αυτω τους εξουδενούντας τον λόγον του βασιλέως. 15 και προσέθετο του αναβήναι· και ανέβη μετ ‘ αυτού παρεμβολή ασεβών ισχυρά βοηθήσαι αυτω και ποιήσαι την εκδίκησιν εν υιοίς Ισραήλ. 16 και ήγγισαν έως αναβάσεως Βαιθωρών, και εξήλθεν Ιούδας εις συνάντησιν αυτών ολιγοστός. 17 ως δε είδον την παρεμβολήν ερχομένην εις συνάντησιν αυτοίς, είπον τω Ιούδα· Πως δυνησόμεθα ολιγοστοί όντες πολεμήσαι προς πλήθος τοσούτον ισχυρόν; και ημείς εκλελύμεθα ασιτούντες σήμερον. 18 και είπεν Ιούδας· εύκοπόν εστι συγκλεισθήναι πολλούς εν χερσίν ολίγων, και ουκ έστι διαφορά εναντίον του Θεού του ουρανού σώζειν εν πολλοίς ή εν ολίγοις· 19 ότι ουκ εν πλήθει δυνάμεως νίκη πολέμου εστίν, αλλ ‘ ή εκ του ουρανού η ισχύς. 20 αυτοί έρχονται προς ημάς εν πλήθει ύβρεως και ανομίας του εξάραι ημάς και τας γυναίκας ημών και τα τέκνα ημών, του σκυλεύσαι ημάς, 21 ημείς δε πολεμούμεν περί των ψυχών ημών και των νομίμων ημών. 22 και αυτός συντρίψει αυτούς προ προσώπου ημών· υμείς δε μη φοβηθήτε απ ‘ αυτών. 23 ως δε επαύσατο λαλών, ενήλατο εις αυτούς άφνω, και συνετρίβη Σήρων και η παρεμβολή αυτού ενώπιον αυτού. 24 και εδίωκον αυτόν εν τη καταβάσει Βαιθωρών έως του πεδίου· και έπεσον απ ‘ αυτών εις άνδρας οκτακοσίους, οι δε λοιποί έφυγον εις γην Φυλιστιείμ. 25 και ήρξατο ο φόβος Ιούδα και των αδελφών αυτού και η πτόησις επιπίπτειν επί τα έθνη τα κύκλω αυτών. 26 και ήγγισεν έως του βασιλέως το όνομα αυτού, και υπέρ των παρατάξεων Ιούδα εξηγείτο παν έθνος.
27 Ως δε ήκουσεν Αντίοχος ο βασιλεύς τους λόγους τούτους, ωργίσθη θυμω και απέστειλε και συνήγαγε τας δυνάμεις πάσας της βασιλείας αυτού, παρεμβολήν ισχυράν σφόδρα. 28 και ήνοιξε το γαζοφυλάκιον αυτού και έδωκεν οψώνια ταις δυνάμεσιν αυτού εις ενιαυτόν και ενετείλατο είναι αυτούς ετοίμους εις πάσαν χρείαν. 29 και είδεν ότι εξέλιπε το αργύριον από των θησαυρών και οι φόροι της χώρας ολίγοι, χάριν της διχοστασίας και πληγής, ης κατεσκεύασεν εν τη γη του άραι τα νόμιμα, α ήσαν αφ ‘ ημερών των πρώτων. 30 και ευλαβήθη μη ουκ έχη ως άπαξ και δις εις τας δαπάνας και τα δόματα, α εδίδου έμπροσθεν δαψιλεί χειρί και επερίσσευσεν υπέρ τους βασιλείς τους έμπροσθεν, 31 και ηπορείτο τη ψυχή αυτού σφόδρα και εβουλεύσατο του πορευθήναι εις την Περσίδα και λαβείν τους φόρους των χωρών και συναγαγείν αργύριον πολύ. 32 και κατέλιπε Λυσίαν άνθρωπον ένδοξον και από γένους της βασιλείας επί των πραγμάτων του βασιλέως από του ποταμού Ευφράτου έως των ορίων Αιγύπτου 33 και τρέφει Αντίοχον τον υιόν αυτού έως του επιστρέψαι αυτόν. 34 και παρέδωκεν αυτω τας ημίσεις των δυνάμεων και τους ελέφαντας και ενετείλατο αυτω περί πάντων, ων εβούλετο, και περί των κατοικούντων την Ιουδαίαν και Ιερουσαλήμ 35 αποστείλαι επ ‘ αυτούς δύναμιν του εκτρίψαι και εξάραι την ισχύν Ισραήλ και το κατάλειμμα Ιερουσαλήμ και άραι το μνημόσυνον αυτών από του τόπου 36 και κατοικίσαι υιούς αλλογενείς εν πάσι τοις ορίοις αυτών και κατακληροδοτήσαι την γην αυτών. 37 και ο βασιλεύς παρέλαβε τας ημίσεις των δυνάμεων τας καταλειφθείσας και απήρεν από Αντιοχείας από πόλεως βασιλείας αυτού, έτους εβδόμου και τεσσαρακοστού και εκατοστού, και διεπέρασε τον Ευφράτην ποταμόν και διεπορεύετο τας επάνω χώρας.
38 Και επέλεξε Λυσίας Πτολεμαίον τον Δορυμένους και Νικάνορα και Γοργίαν άνδρας δυνατούς των φίλων του βασιλέως, 39 και απέστειλε μετ ‘ αυτών τεσσαράκοντα χιλιάδας ανδρών και επτακισχιλίαν ίππον του εξελθείν εις γην Ιούδα και καταφθείραι αυτήν κατά τον λόγον του βασιλέως. 40 και απήραν συν πάση τη δυνάμει αυτών, και ήλθον και παρενέβαλον πλησίον Εμμανούμ εν τη γη τη πεδινή. 41 και ήκουσαν οι έμποροι της χώρας το όνομα αυτών και έλαβον αργύριον και χρυσίον πολύ σφόδρα και πέδας και ήλθον εις την παρεμβολήν του λαβείν τους υιούς Ισραήλ εις παίδας. και προσετέθησαν προς αυτούς δύναμις Συρίας και γης αλλοφύλων. 42 και είδεν Ιούδας και οι αδελφοί αυτού, ότι επληθύνθη τα κακά και αι δυνάμεις παρεμβάλλουσιν εν τοις ορίοις αυτών, και επέγνωσαν τους λόγους του βασιλέως, ους ενετείλατο ποιήσαι τω λαω εις απώλειαν και συντέλειαν. 43 και είπεν έκαστος προς τον πλησίον αυτού· αναστήσωμεν την καθαίρεσιν του λαού ημών και πολεμήσωμεν περί του λαού ημών και των αγίων. 44 και συνηθροίσθη η συναγωγή του είναι ετοίμους εις πόλεμον και του προσεύξασθαι και αιτήσαι έλεον και οικτιρμούς. 45 και Ιερουσαλήμ ην αοίκητος ως έρημος· ουκ ην ο εισπορευόμενος και εκπορευόμενος εκ των γενημάτων αυτής, και το αγίασμα καταπατούμενον, και υιοί αλλογενών εν τη άκρα, κατάλυμα τοις έθνεσι· και εξήρθη τέρψις εξ Ιακώβ, και εξέλιπεν αυλός και κινύρα. 46 και συνήχθησαν και ήλθοσαν εις Μασσηφά κατέναντι Ιερουσαλήμ, ότι τόπος προσευχής εις Μασσηφά το πρότερον τω Ισραήλ. 47 και ενήστευσαν τη ημέρα εκείνη και περιεβάλοντο σάκκους και σποδόν επί τας κεφαλάς αυτών και διέρρηξαν τα ιμάτια αυτών. 48 και εξεπέτασαν το βιβλίον του νόμου, περί ων εξηρεύνων τα έθνη τα ομοιώματα των ειδώλων αυτών. 49 και ήνεγκαν τα ιμάτια της ιερωσύνης και τα πρωτογενήματα και τας δεκάτας και ήγειραν τους ναζιραίους, οί επλήρωσαν τας ημέρας, 50 και εβόησαν φωνή εις τον ουρανόν λέγοντες· τι ποιήσωμεν τούτοις και που αυτούς απαγάγωμεν; 52 και τα άγιά σου καταπεπάτηται και βεβήλωται και οι ιερείς σου εν πένθει και ταπεινώσει. 52 και ιδού τα έθνη συνήκται εφ ‘ ημάς του εξάραι ημάς· συ οίδας α λογίζονται εφ ‘ ημάς. 53 Πως δυνησόμεθα υποστήναι κατά πρόσωπον αυτών, εάν μη συ βοηθήσης ημίν; 54 και εσάλπισαν ταις σάλπιγξι και εβόησαν φωνή μεγάλη. 55 και μετά τούτο κατέστησεν Ιούδας ηγούμενος του λαού χιλιάρχους και εκατοντάρχους και πεντηκοντάρχους και δεκάρχους. 56 και είπον τοις οικοδομούσιν οικίας και μνηστευομένοις γυναίκας και φυτεύουσιν αμπελώνας και δειλοίς αποστρέφειν έκαστον εις τον οίκον αυτού κατά τον νόμον. 57 και απήρεν η παρεμβολή, και παρενέβαλε κατά νότον Αμμαούς. 58 και είπεν Ιούδας· περιζώσασθε και γίνεσθε εις υιούς δυνατούς και γίνεσθε έτοιμοι εις το πρωϊ του πολεμήσαι εν τοις έθνεσι τούτοις τοις επισυνηγμένοις εφ ‘ ημάς εξάραι ημάς και τα άγια ημών· 59 ότι κρείσσον ημάς αποθανείν εν τω πολέμω ή επιδείν επί τα κακά του έθνους ημών και των αγίων. 60 ως δ ‘ αν ή θέλημα εν ουρανω, ούτω ποιήσει.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ
1 ΚΑΙ παρέλαβε Γοργίας πεντακισχιλίους άνδρας και χιλίαν ίππον εκλεκτήν, και απήρεν η παρεμβολή νυκτός, 2 ωστε επιβαλείν επί την παρεμβολήν των Ιουδαίων και πατάξαι αυτούς άφνω· και οι υιοί της άκρας ήσαν αυτω οδηγοί. 3 και ήκουσεν Ιούδας και απήρεν αυτός και οι δυνατοί πατάξαι την δύναμιν του βασιλέως την εν Αμμαούς, 4 έως έτι αι δυνάμεις εσκορπισμέναι ήσαν από της παρεμβολής. 5 και ήλθε Γοργίας εις την παρεμβολήν Ιούδα νυκτός και ουδένα εύρε· και εζήτει αυτούς εν τοις όρεσιν, ότι είπε· φεύγουσιν ούτοι αφ ‘ ημών. 6 και άμα τη ημέρα ώφθη Ιούδας εν τω πεδίω εν τρισχιλίοις ανδράσι· πλήν καλύμματα και μαχαίρας ουκ είχον καθώς ηβούλοντο. 7 και είδον παρεμβολήν εθνών ισχυράν τεθωρακισμένην και ίππον κυκλούσαν αυτήν, και ούτοι διδακτοί πολέμου. 8 και είπεν Ιούδας τοις ανδράσι τοις μετ ‘ αυτού· μη φοβείσθε το πλήθος αυτών και το όρμημα αυτών μη δειλωθήτε· 9 μνήσθητε Πως εσώθησαν οι πατέρες ημών εν θαλάσση ερυθρά, ότι εδίωξεν αυτούς Φαραώ εν δυνάμει. 10 και νυν βοήσωμεν εις τον ουρανόν, ει πως ελεήσει ημάς και μνησθήσεται διαθήκης πατέρων ημών και συντρίψει την παρεμβολήν ταύτην κατά πρόσωπον ημών σήμερον, 11 και γνώσεται πάντα τα έθνη ότι εστίν ο λυτρούμενος και σώζων τον Ισραήλ. 12 και ήραν οι αλλόφυλοι τους οφθαλμούς αυτών και είδον αυτούς ερχομένους εξεναντίας 13 και εξήλθον εκ της παρεμβολής εις πόλεμον· και εσάλπισαν οι μετά Ιούδα 14 και συνήψαν και συνετρίβησαν τα έθνη και έφυγον εις το πεδίον, 15 οι δε έσχατοι πάντες έπεσον εν ρομφαία. και εδίωξαν αυτούς έως Γαζηρών και έως των πεδίων της Ιδουμαίας και Αζώτου και Ιαμνείας, και έπεσον εξ αυτών εις άνδρας τρισχιλίους. 16 και επέστρεψεν Ιούδας και η δύναμις από του διώκειν όπισθεν αυτών 17 και είπε προς τον λαόν· μη επιθυμήσητε των σκύλων, ότι πόλεμος εξεναντίας ημών, 18 και Γοργίας και η δύναμις εν τω όρει εγγύς ημών· αλλά στήτε νυν εναντίον των εχθρών ημών και πολεμήσατε αυτούς, και μετά ταύτα λάβετε τα σκύλα μετά παρρησίας. 19 έτι λαλούντος Ιούδα ταύτα, ώφθη μέρος τι εκκύπτον εκ του όρους· 20 και είδεν ότι τετρόπωνται, και εμπυρίζουσι την παρεμβολήν· ο γαρ καπνός ο θεωρούμενος ενεφάνιζε το γεγονός. 21 οι δε ταύτα συνιδόντες εδειλώθησαν σφόδρα· συνιδόντες δε και την Ιούδα παρεμβολήν εν τω πεδίω ετοίμην εις παράταξιν, 22 έφυγον πάντες εις γην αλλοφύλων. 23 και ανέστρεψεν Ιούδας επί την σκυλείαν της παρεμβολής, και έλαβον χρυσίον πολύ και αργύριον και υάκινθον και πορφύραν θαλασσίαν και πλούτον μέγαν. 24 και επιστραφέντες ύμνουν και ευλόγουν εις ουρανόν ότι καλόν, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού. 25 και εγένετο σωτηρία μεγάλη τω Ισραήλ εν τη ημέρα εκείνη.
26 Όσοι δε των αλλοφύλων διεσώθησαν, παραγενηθέντες απήγγειλαν τω Λυσία πάντα τα συμβεβηκότα. 27 ο δε ακούσας συνεχύθη και ηθύμει, ότι ουχ οία ήθελε, τοιαύτα γεγόνει τω Ισραήλ, και ουχ οία ενετείλατο αυτω ο βασιλεύς, τοιαύτα εξέβη. 28 και εν τω εχομένω ενιαυτω συνελόχισεν ο Λυσίας ανδρών επιλέκτων εξήκοντα χιλιάδας και πεντακισχιλίαν ίππον, ωστε εκπολεμήσαι αυτούς. 29 και ήλθον εις την Ιδουμαίαν και παρενέβαλον εν Βαιθσούροις, και συνήντησεν αυτοίς Ιούδας εν δέκα χιλιάσιν ανδρών. 30 και είδε την παρεμβολήν ισχυράν και προσηύξατο και είπεν· ευλογητός ει ο σωτήρ του Ισραήλ ο συντρίψας το όρμημα του δυνατού εν χειρί του δούλου σου Δαυίδ και παρέδωκας την παρεμβολήν των αλλοφύλων εις χείρας Ιωνάθαν υιού Σαούλ και του αίροντος τα σκεύη αυτού· 31 ούτω σύγκλεισον την παρεμβολήν ταύτην εν χειρί λαού σου Ισραήλ, και αισχυνθήτωσαν επί τη δυνάμει και τη ίππω αυτών· 32 δος αυτοίς δειλίαν και τήξον θράσος ισχύος αυτών, και σαλευθήτωσαν τη συντριβή αυτών· 33 κατάβαλε αυτούς ρομφαία αγαπώντων σε, και αινεσάτωσάν σε πάντες οι ειδότες το όνομά σου εν ύμνοις. 34 και συνέβαλον αλλήλοις, και έπεσον εκ της παρεμβολής Λυσίου εις πεντακισχιλίους άνδρας και έπεσον εξ εναντίας αυτών. 35 ιδών δε Λυσίας την γενομένην τροπήν της αυτού συντάξεως, της δε Ιούδα το γεγενημένον θάρσος και ως έτοιμοί εισιν ή ζήν ή τεθνάναι γενναίως, απήρεν εις Αντιόχειαν και εξενολόγει, και πλεονάσας τον γενηθέντα στρατόν ελογίζετο πάλιν παραγενέσθαι εις την Ιουδαίαν.
36 Είπε δε Ιούδας και οι αδελφοί αυτού· ιδού συνετρίβησαν οι εχθροί ημών, αναβώμεν καθαρίσαι τα άγια και εγκαινίσαι. 37 και συνήχθη η παρεμβολή πάσα και ανέβησαν εις όρος Σιών. 38 και είδον το αγίασμα ηρημωμένον και το θυσιαστήριον βεβηλωμένον και τας πύλας κατακεκαυμένας και εν ταις αυλαίς φυτά πεφυκότα ως εν δρυμω ή ως ενί των ορέων και τα παστοφόρια καθηρημένα. 39 και διέρρηξαν τα ιμάτια αυτών και εκόψαντο κοπετόν μέγαν και επέθεντο σποδόν επί την κεφαλήν αυτών 40 και έπεσον επί πρόσωπον επί την γην και εσάλπισαν ταις σάλπιγξι των σημασιών και εβόησαν εις τον ουρανόν. 41 τότε επέταξεν Ιούδας άνδρας πολεμείν τους εν τη άκρα, έως αν καθαρίση τα άγια. 42 και επέλεξεν ιερείς αμώμους θελητάς νόμου, 43 και εκαθάρισαν τα άγια και ήραν τους λίθους του μιασμού εις τόπον ακάθαρτον. 44 και εβουλεύσαντο περί του θυσιαστηρίου της ολοκαυτώσεως του βεβηλωμένου, τι αυτω ποιήσωσι· 45 και επέπεσεν αυτοίς βουλή αγαθή καθελείν αυτό, μήποτε γένηται αυτοίς εις όνειδος, ότι εμίαναν τα έθνη αυτό· και καθείλον το θυσιαστήριον. 46 και απέθεντο τους λίθους εν τω όρει του οίκου εν τόπω επιτηδείω μέχρι του παραγενηθήναι προφήτην του αποκριθήναι περί αυτών. 47 και έλαβον λίθους ολοκλήρους κατά τον νόμον και ωκοδόμησαν το θυσιαστήριον καινόν κατά το πρότερον. 48 και ωκοδόμησαν τα άγια και τα εντός του οίκου και τας αυλάς ηγίασαν. 49 και εποίησαν σκεύη άγια καινά και εισήνεγκαν την λυχνίαν και το θυσιαστήριον των θυμιαμάτων και την τράπεζαν εις τον ναόν. 50 και εθυμίασαν επί το θυσιαστήριον και εξήψαν τους λύχνους τους επί της λυχνίας, και εφαίνοσαν εν τώ ναω. 51 και επέθηκαν επί την τράπεζαν άρτους και εξεπέτασαν τα καταπετάσματα και ετέλεσαν πάντα τα έργα, α εποίησαν. 52 και ώρθρισαν το πρωϊ τη πέμπτη και εικάδι του μηνός του ενάτου (ούτος ο μην Χασελεύ) του ογδόου και τεσσαρακοστού και εκατοστού έτους 53 και ανήνεγκαν θυσίαν κατά τον νόμον επί το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων το καινόν, ό εποίησαν. 54 κατά τον καιρόν και κατά την ημέραν, εν ή εβεβήλωσαν αυτό τα έθνη, εν εκείνη ενεκαινίσθη εν ωδαίς και κιθάραις και κινύραις και εν κυμβάλοις. 55 και έπεσον πας ο λαός επί πρόσωπον και προσεκύνησαν και ευλόγησαν εις ουρανόν τον ευοδώσαντα αυτοίς. 56 και εποίησαν τον εγκαινισμόν του θυσιαστηρίου ημέρας οκτώ και προσήνεγκαν ολοκαυτώματα μετ ‘ ευφροσύνης και έθυσαν θυσίαν σωτηρίου και αινέσεως. 57 και κατεκόσμησαν το κατά πρόσωπον του ναού στεφάνοις χρυσοίς και ασπιδίσκαις και ενεκαίνισαν τας πύλας και τα παστοφόρια και εθύρωσαν αυτά. 58 και εγενήθη ευφροσύνη μεγάλη εν τω λαω σφόδρα, και απεστράφη όνειδος εθνών. 59 και έστησεν Ιούδας και οι αδελφοί αυτού και πάσα η εκκλησία Ισραήλ, ίνα άγωνται αι ημέραι εγκαινισμού του θυσιαστηρίου εν τοις καιροίς αυτών ενιαυτόν κατ ‘ ενιαυτόν ημέρας οκτώ, από της πέμπτης και εικάδος του μηνός Χασελεύ, μετ ‘ ευφροσύνης και χαράς. 60 και ωκοδόμησαν εν τω καιρω εκείνω το όρος Σιών, κυκλόθεν τείχη υψηλά και πύργους οχυρούς, μη ποτε παραγενηθέντα τα έθνη καταπατήσωσιν αυτά, ως εποίησαν το πρότερον. 61 και επέταξεν εκεί δύναμιν τηρείν αυτό και ωχύρωσαν αυτό τηρείν την Βαιθσούραν του έχειν τον λαόν οχύρωμα κατά πρόσωπον της Ιδουμαίας.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε
1 ΚΑΙ εγένετο ότε ήκουσαν τα έθνη κυκλόθεν ότι ωκοδομήθη το θυσιαστήριον και ενεκαινίσθη το αγίασμα ως το πρότερον, και ωργίσθησαν σφόδρα 2 και εβουλεύσαντο του άραι το γένος Ιακώβ τους όντας εν μέσω αυτών και ήρξαντο του θανατούν εν τω λαω και εξαίρειν. 3 και επολέμει Ιούδας προς τους υιούς Ησαύ εν τη Ιδουμαία, την Ακραβαττήνην, ότι περιεκάθηντο τον Ισραήλ, και επάταξεν αυτούς πληγήν μεγάλην και συνέστειλεν αυτούς και έλαβε τα σκύλα αυτών. 4 και εμνήσθη της κακίας υιών Βαιάν, οί ήσαν τω λαω εις παγίδα και εις σκάνδαλον εν τω ενεδρεύειν αυτούς εν ταις οδοίς· 5 και συνεκλείσθησαν υπ ‘ αυτού εν τοις πύργοις, και παρενέβαλεν επ ‘ αυτούς και ανεθεμάτισεν αυτούς και ενεπύρισε τους πύργους αυτής εν πυρί συν πάσι τοις ενούσι. 6 και διεπέρασεν επί τους υιούς Αμμών και εύρε χείρα κραταιάν και λαόν πολύν και Τιμόθεον ηγούμενον αυτών· 7 και συνήψε προς αυτούς πολέμους πολλούς, και συνετρίβησαν προ προσώπου αυτού, και επάταξεν αυτούς. 8 και προκατελάβετο την Ιαζήρ και τας θυγατέρας αυτής και ανέστρεψεν εις την Ιουδαίαν.
9 Και επισυνήχθησαν τα έθνη τα εν τη Γαδαάδ επί τον Ισραήλ τους όντας επί τοις ορίοις αυτών του εξάραι αυτούς, και έφυγον εις Δάθεμα το οχύρωμα. 10 και απέστειλαν γράμματα προς Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού λέγοντες· επισυνηγμένα εστίν εφ ‘ ημάς τα έθνη τα κύκλω ημών του εξάραι ημάς 11 και ετοιμάζονται ελθείν και προκαταλαβέσθαι το οχύρωμα, εις ό κατεφύγομεν, και Τιμόθεος ηγείται της δυνάμεως αυτών· 12 νυν ουν ελθών εξελού ημάς εκ χειρός αυτών, ότι πέπτωκεν εξ ημών πλήθος, 13 και πάντες οι αδελφοί ημών οι όντες εν τοις Τωβίου τεθανάτωνται, και ηχμαλωτίκασι τας γυναίκας αυτών και τα τέκνα και την αποσκευήν, και απώλεσαν εκεί ωσεί μίαν χιλιαρχίαν ανδρών. 14 έτι αι επιστολαί ανεγινώσκοντο, και ιδού άγγελοι έτεροι παρεγένοντο εκ της Γαλιλαίας διερρηχότες τα ιμάτια απαγγέλλοντες κατά τα ρήματα ταύτα λέγοντες 15 επισυνήχθαι επ ‘ αυτούς εκ Πτολεμαϊδος και Τύρου και Σιδώνος και πάσης Γαλιλαίας αλλοφύλων του εξαναλώσαι ημάς. 16 ως δε ήκουσεν Ιούδας και ο λαός τους λόγους τούτους, επισυνήχθη εκκλησία μεγάλη βουλεύσασθαι τι ποιήσωσι τοις αδελφοίς αυτών, τοις ούσιν εν θλίψει και πολεμουμένοις υπ ‘ αυτών. 17 και είπεν Ιούδας Σίμωνι τω αδελφω αυτού· επίλεξον σεαυτω άνδρας και πορεύου και ρύσαι τους αδελφούς σου τους εν τη Γαλιλαία· εγώ δε και Ιωνάθαν ο αδελφός μου πορευσόμεθα εις την Γαλααδίτιν. 18 και κατέλιπεν Ιώσηφον τον του Ζαχαρίου και Αζαρίαν ηγουμένους του λαού μετά των επιλοίπων της δυνάμεως εν τη Ιουδαία εις τήρησιν 19 και ενετείλατο αυτοίς λέγων· πρόστητε του λαού τούτου και μη συνάψητε πόλεμον προς τα έθνη έως του επιστρέψαι ημάς. 20 και εμερίσθησαν Σίμωνι άνδρες τρισχίλιοι του πορευθήναι εις την Γαλιλαίαν, Ιούδα δε άνδρες οκτακισχίλιοι εις την Γαλααδίτιν. 21 και επορεύθη Σίμων εις την Γαλιλαίαν και συνήψε πολέμους πολλούς προς τα έθνη, και συνετρίβη τα έθνη από προσώπου αυτού, 22 και εδίωξεν αυτούς έως της πύλης Πτολεμαϊδος. και έπεσον εκ των εθνών εις τρισχιλίους άνδρας, και έλαβε τα σκύλα αυτών. 23 και παρέλαβε τους εν τη Γαλιλαία και εν Αρβάττοις συν ταις γυναιξί και τοις τέκνοις και πάντα, όσα ην αυτοίς, και ήγαγεν εις την Ιουδαίαν μετ ‘ ευφροσύνης μεγάλης. 24 και Ιούδας ο Μακκαβαίος και Ιωνάθαν ο αδελφός αυτού διέβησαν τον Ιορδάνην και επορεύθησαν οδόν τριών ημερών εν τη ερήμω. 25 και συνήντησαν τοις Ναβαταίοις, και απήντησαν αυτοίς ειρηνικώς και διηγήσαντο αυτοίς άπαντα τα συμβάντα τοις αδελφοίς αυτών εν τη Γαλααδίτιδι. 26 και ότι πολλοί εξ αυτών συνειλημμένοι εισίν εις Βόσορρα και Βοσόρ, εν Αλέμοις, Χασφώρ, Μακέδ και Καρναϊν, πάσαι αι πόλεις αύται οχυραί και μεγάλαι· 27 και εν ταις λοιπαίς πόλεσι της Γαλααδίτιδός εισι συνειλημμένοι και εις αύριον τάσσονται παρεμβάλλειν επί τα οχυρώματα και καταλαβέσθαι και εξάραι πάντας τούτους εν ημέρα μια. 28 και απέστρεψεν Ιούδας και η παρεμβολή αυτού οδόν εις την έρημον Βόσορρα άφνω· και κατελάβετο την πόλιν και απέκτεινε παν αρσενικόν εν στόματι ρομφαίας και έλαβε πάντα τα σκύλα αυτών και ενέπρησεν αυτήν πυρί. 29 και απήρεν εκείθεν νυκτός, και επορεύετο έως επί το οχύρωμα· 30 και εγένετο εωθινή ήραν τους οφθαλμούς αυτών και ιδού λαός πολύς, ου ουκ ην αριθμός, αίροντες κλίμακας και μηχανάς καταλαβέσθαι το οχύρωμα και επολέμουν αυτούς. 31 και είδεν Ιούδας ότι ήρκται ο πόλεμος και η κραυγή της πόλεως ανέβη εις τον ουρανόν σάλπιγξι και φωνή μεγάλη, 32 και είπε τοις ανδράσι της δυνάμεως· πολεμήσατε σήμερον υπέρ των αδελφών υμών. 33 και εξήλθεν εν τρισίν αρχαίς εξόπισθεν αυτών, και εσάλπισαν ταις σάλπιγξι και εβόησαν εν προσευχή. 34 και επέγνω η παρεμβολή Τιμοθέου ότι Μακκαβαίός εστι, και έφυγον από προσώπου αυτού, και επάταξεν αυτούς πληγήν μεγάλην, και έπεσον εξ αυτών εν εκείνη τη ημέρα εις οκτακισχιλίους άνδρας. 35 και απέκλινεν εις Μααφά και επολέμησεν αυτήν και προκατελάβετο αυτήν και απέκτεινε παν αρσενικόν αυτής και έλαβε τα σκύλα αυτής και ενέπρησεν αυτήν πυρί. 36 εκείθεν απήρε και προκατελάβετο την Χασφών, Μακέδ, Βοσόρ και τας λοιπάς πόλεις της Γαλααδίτιδος. 37 μετά δε τα ρήματα ταύτα συνήγαγε Τιμόθεος παρεμβολήν άλλην και παρενέβαλε κατά πρόσωπον Ραφών εκ πέραν του χειμάρρου. 38 και απέστειλεν Ιούδας κατασκοπεύσαι την παρεμβολήν, και απήγγειλαν αυτω λέγοντες· επισυνηγμένα εισί προς αυτούς πάντα τα έθνη τα κύκλω ημών, δύναμις πολλή σφόδρα· 39 και Άραβας μεμίσθωνται εις βοήθειαν αυτοίς και παρενέβαλον πέραν του χειμάρρου έτοιμοι του ελθείν επί σε εις πόλεμον. και επορεύθη Ιούδας εις συνάντησιν αυτών. 40 και είπε Τιμόθεος τοις άρχουσι της δυνάμεως αυτού εν τω εγγίζειν Ιούδαν και την παρεμβολήν αυτού επί τον χειμάρρουν του ύδατος· εάν διαβή προς ημάς πρότερος, ου δυνησόμεθα υποστήναι αυτόν, ότι δυνάμενος δυνήσεται προς ημάς· 41 εάν δε δειλωθή και παρεμβάλη πέραν του ποταμού, διαπεράσομεν προς αυτόν και δυνησόμεθα προς αυτόν. 42 ως δε ήγγισεν Ιούδας επί τον χειμάρρουν του ύδατος, έστησε τους γραμματείς του λαού επί του χειμάρρου και ενετείλατο αυτοίς λέγων· μη αφήτε πάντα άνθρωπον παρεμβαλείν, αλλ ‘ ερχέσθωσαν πάντες εις τον πόλεμον. 43 και διεπέρασεν επ ‘ αυτούς πρότερος και πας ο λαός όπισθεν αυτού, και συνετρίβησαν προ προσώπου αυτού πάντα τα έθνη και έρριψαν τα όπλα αυτών και έφυγον εις το τέμενος εν Καρναϊν. 44 και προκατελάβοντο την πόλιν και το τέμενος ενεπύρισαν εν πυρί συν πάσι τοις εν αυτω· και ετροπώθη η Καρναϊν, και ουκ εδύναντο έτι υποστήναι κατά πρόσωπον Ιούδα. 45 και συνήγαγεν Ιούδας πάντα Ισραήλ τους εν τη Γαλααδίτιδι από μικρού έως μεγάλου και τας γυναίκας αυτών και τα τέκνα αυτών και την αποσκευήν, παρεμβολήν μεγάλην σφόδρα, ελθείν εις γην Ιούδα. 46 και ήλθον έως Εφρών, και αύτη η πόλις μεγάλη επί της εισόδου οχυρά σφόδρα, ουκ ην εκκλίναι απ ‘ αυτής δεξιάν ή αριστεράν, αλλ ‘ ή δια μέσου αυτής πορεύεσθαι· 47 και απέκλεισαν αυτούς οι εκ της πόλεως και ενέφραξαν τας πύλας λίθοις. 48 και απέστειλε προς αυτούς Ιούδας λόγοις ειρηνικοίς λέγων· διελευσόμεθα δια της γης σου του απελθείν εις την γην ημών, και ουδείς κακοποιήσει υμάς, πλήν τοις ποσί παρελευσόμεθα· και ουκ ηβούλοντο ανοίξαι αυτω. 49 και επέταξεν Ιούδας κηρύξαι εν τη παρεμβολή του παρεμβαλείν έκαστον εν ω εστι τόπω· 50 και παρενέβαλον οι άνδρες της δυνάμεως, και επολέμησαν την πόλιν όλην την ημέραν εκείνην και όλην την νύκτα, και παρεδόθη η πόλις εν χερσίν αυτού. 51 και απώλεσε παν αρσενικόν εν στόματι ρομφαίας και εξερρίζωσεν αυτήν και έλαβε τα σκύλα αυτής και διήλθε δια της πόλεως επάνω των απεκταμμένων. 52 και διέβησαν τον Ιορδάνην εις το πεδίον το μέγα κατά πρόσωπον Βαιθσάν. 53 και ην Ιούδας επισυνάγων τους εσχατίζοντας και παρακαλών τον λαόν κατά πάσαν την οδόν, έως ου ήλθον εις γην Ιούδα. 54 και ανέβησαν εις το όρος Σιών εν ευφροσύνη και χαρά και προσήγαγον ολοκαυτώματα, ότι ουκ έπεσεν εξ αυτών ουθείς έως του επιστρέψαι εν ειρήνη.
55 Και εν ταις ημέραις, αις ην Ιούδας και Ιωνάθαν εν τη Γαλαάδ και Σίμων ο αδελφός αυτού εν τη Γαλιλαία κατά πρόσωπον Πτολεμαϊδος, 56 ήκουσεν Ιωσήφ ο του Ζαχαρίου και Αζαρίας άρχοντες της δυνάμεως των ανδραγαθιών και του πολέμου, οία εποίησαν, 57 και είπε· ποιήσωμεν και αυτοί εαυτοίς όνομα και πορευθώμεν πολεμήσαι προς τα έθνη τα κύκλω ημών. 58 και παρήγγειλαν τοις από της δυνάμεως της μετ ‘ αυτών, και επορεύθησαν επί Ιάμνειαν. 59 και εξήλθε Γοργίας εκ της πόλεως και οι άνδρες αυτού εις συνάντησιν αυτοίς εις πόλεμον. 60 και ετροπώθη Ιώσηφος και Αζαρίας, και εδιώχθησαν έως των ορίων της Ιουδαίας, και έπεσον εν τη ημέρα εκείνη εκ του λαού του Ισραήλ εις δισχιλίους άνδρας. 61 και εγενήθη τροπή μεγάλη εν τω λαω Ισραήλ, ότι ουκ ήκουσαν Ιούδα και των αδελφών αυτού, οιόμενοι ανδραγαθήσαι· 62 αυτοί δε ουκ ήσαν εκ του σπέρματος των ανδρών εκείνων, οίς εδόθη σωτηρία Ισραήλ δια χειρός αυτών. 63 και ο ανήρ Ιούδας και οι αδελφοί αυτού εδοξάσθησαν σφόδρα εναντίον παντός Ισραήλ και των εθνών πάντων, ου ηκούετο το όνομα αυτών· 64 και επισυνήγοντο προς αυτούς ευφημούντες. 65 και εξήλθεν Ιούδας και οι αδελφοί αυτού και επολέμουν τους υιούς Ησαύ εν τη γη προς νότον και επάταξε την Χεβρών και τας θυγατέρας αυτής και καθείλε το οχύρωμα αυτής και τους πύργους αυτής ενέπρησε κυκλόθεν. 66 και απήρε του πορευθήναι εις γην αλλοφύλων. και διεπορεύετο την Σαμάρειαν. 67 εν τη ημέρα εκείνη έπεσον ιερείς εν πολέμω βουλόμενοι ανδραγαθήσαι εν τω αυτούς εξελθείν εις πόλεμον αβουλεύτως. 68 και εξέκλινεν Ιούδας εις Άζωτον γην αλλοφύλων, και καθείλε τους βωμούς αυτών και τα γλυπτά των θεών αυτών κατέκαυσε πυρί και εσκύλευσε τα σκύλα των πόλεων και επέστρεψεν εις την γην Ιούδα.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ
1 ΚΑΙ ο βασιλεύς Αντίοχος διεπορεύετο τας επάνω χώρας και ήκουσεν ότι εστίν Ελυμαϊς εν τη Περσίδι πόλις ένδοξος πλούτω αργυρίω τε και χρυσίω· 2 και το ιερόν το εν αυτη πλούσιον σφόδρα, και εκεί καλύμματα χρυσά και θώρακες και όπλα, α κατέλιπεν εκεί Αλέξανδρος ο Φιλίππου βασιλεύς ο Μακεδών, ος εβασίλευσε πρώτος εν τοις Έλλησι. 3 και ήλθε και εζήτει καταλαβέσθαι την πόλιν και προνομεύσαι αυτήν, και ουκ ηδυνάσθη, ότι εγνώσθη ο λόγος τοις εκ της πόλεως, 4 και αντέστησαν αυτω εις πόλεμον, και έφυγε και απήρεν εκείθεν μετά λύπης μεγάλης αποστρέψαι εις Βαβυλώνα. 5 και ήλθεν απαγγέλλων τις αυτω εις την Περσίδα ότι τετρόπωνται αι παρεμβολαί αι πορευθείσαι εις γην Ιούδα, 6 και επορεύθη Λυσίας δυνάμει ισχυρά εν πρώτοις και ενετράπη από προσώπου αυτών, και επίσχυσαν όπλοις και δυνάμει και σκύλοις πολλοίς, οίς έλαβον από των παρεμβολών, ων εξέκοψαν, 7 και καθείλον το βδέλυγμα, ό ωκοδόμησεν επί το θυσιαστήριον το εν Ιερουσαλήμ, και το αγίασμα καθώς το πρότερον εκύκλωσαν τείχεσιν υψηλοίς και την Βαιθσούραν πόλιν αυτού. 8 και εγένετο ως ήκουσεν ο βασιλεύς τους λόγους τούτους, εθαμβήθη και εσαλεύθη σφόδρα και έπεσεν επί την κοίτην και ενέπεσεν εις αρρωστίαν από της λύπης, ότι ουκ εγένετο αυτω καθώς ενεθυμείτο. 9 και ην εκεί ημέρας πλείους, ότι ανεκαινίσθη επ ‘ αυτόν λύπη μεγάλη, και ελογίσατο ότι αποθνήσκει. 10 και εκάλεσε πάντας τους φίλους αυτού και είπε προς αυτούς· αφίσταται ο ύπνος από των οφθαλμών μου, και συμπέπτωκα τη καρδία από της μερίμνης, 11 και είπα τη καρδία μου· έως τίνος θλίψεως ήλθον και κλύδωνος μεγάλου, εν ω νυν ειμι; ότι χρηστός και αγαπώμενος ήμην εν τη εξουσία μου, 12 νυν δε μιμνήσκομαι των κακών, ων εποίησα εν Ιερουσαλήμ και έλαβον πάντα τα σκεύη τα χρυσά και τα αργυρά τα εν αυτη και εξαπέστειλα εξάραι τους κατοικούντας Ιούδα διακενής. 13 έγνων ουν ότι χάριν τούτων εύρόν με τα κακά ταύτα· και ιδού απόλλυμαι λύπη μεγάλη εν γη αλλοτρία. 14 και εκάλεσε Φίλιππον ένα των φίλων αυτού και κατέστησεν αυτόν επί πάσης της βασιλείας αυτού· 15 και έδωκεν αυτω το διάδημα και την στολήν αυτού και τον δακτύλιον του αγαγείν Αντίοχον τον υιόν αυτού και εκθρέψαι αυτόν του βασιλεύειν. 16 και απέθανεν εκεί Αντίοχος ο βασιλεύς έτους ενάτου και τεσσαρακοστού και εκατοστού. 17 και επέγνω Λυσίας ότι τέθνηκεν ο βασιλεύς, και κατέστησε βασιλεύειν Αντίοχον τον υιόν αυτού αντ ‘ αυτού, ον εξέθρεψε νεώτερον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ευπάτορα.
18 Και οι εκ της άκρας ήσαν συγκλείοντες τον Ισραήλ κύκλω των αγίων και ζητούντες τα κακά δι ‘ όλου και στήριγμα τοις έθνεσι. 19 και ελογίσατο Ιούδας εξάραι αυτούς και εξεκκλησίασε πάντα τον λαόν του περικαθίσαι επ ‘ αυτούς· 20 και συνήχθησαν άμα και περιεκάθισαν επ ‘ αυτούς έτους πεντηκοστού και εκατοστού, και εποίησεν επ ‘ αυτούς βελοστάσεις και μηχανάς. 21 και εξήλθον εξ αυτών εκ του συγκλεισμού, και εκολλήθησαν αυτοίς τινες των ασεβών εξ Ισραήλ, 22 και επορεύθησαν προς τον βασιλέα και είπον· έως πότε ου ποιήση κρίσιν και εκδικήσεις τους αδελφούς ημών; 23 ημείς ευδοκούμεν δουλεύειν τω πατρί σου και πορεύεσθαι τοις υπ ‘ αυτού λεγομένοις και κατακολουθείν τοις προστάγμασιν αυτού. 24 και περικάθηνται εις την άκραν υιοί του λαού ημών χάριν τούτου και αλλοτριούνται αφ ‘ ημών· πλήν όσοι ευρίσκοντο αφ ‘ ημών εθανατούντο και αι κληρονομίαι ημών διηρπάζοντο. 25 και ουκ εφ ‘ ημάς μόνον εξέτειναν χείρα, αλλά και επί πάντα τα όρια αυτών· 26 και ιδού παρεμβεβλήκασι σήμερον επί την άκραν εν Ιερουσαλήμ του καταλαβέσθαι αυτήν· και το αγίασμα και την Βαιθσούραν ωχύρωσαν, 27 και εάν μη προκαταλάβη αυτούς δια τάχους, μείζονα τούτων ποιήσουσι, και ιδού δυνήση του κατασχείν αυτών.
28 Και ωργίσθη ο βασιλεύς ότε ήκουσε, και συνήγαγε πάντας τους φίλους αυτού και τους άρχοντας της δυνάμεως αυτού και τους επί των ηνιών· 29 και από βασιλειών ετέρων και από νήσων θαλασσών ήλθον προς αυτόν δυνάμεις μισθωταί. 30 και ην ο αριθμός των δυνάμεων αυτού εκατόν χιλιάδες των πεζών και είκοσι χιλιάδες ίππων και ελέφαντες δύο και τριάκοντα ειδότες πόλεμον. 31 και ήλθοσαν δια της Ιδουμαίας και παρενεβάλοσαν επί Βαιθσούραν και επολέμησαν ημέρας πολλάς και εποίησαν μηχανάς· και εξήλθον και ενεπύρισαν αυτάς εν πυρί και επολέμησαν ανδρωδώς. 32 και απήρεν Ιούδας από της άκρας και παρενέβαλεν εις Βαιθζαχαρία απέναντι της παρεμβολής του βασιλέως. 33 και ώρθρισεν ο βασιλεύς το πρωϊ και απήρε την παρεμβολήν εν ορμήματι αυτής κατά την οδόν Βαιθζαχαρία, και διεσκευάσθησαν αι δυνάμεις εις τον πόλεμον και εσάλπισαν ταις σάλπιγξι. 34 και τοις ελέφασιν έδειξαν αίμα σταφυλής και μόρων του παραστήσαι αυτούς εις τον πόλεμον. 35 και διείλον τα θηρία εις τας φάλαγγας και παρέστησαν εκάστω ελέφαντι χιλίους άνδρας τεθωρακισμένους εν αλυσιδωτοίς, και περικεφαλαίαι χαλκαί επί των κεφαλών αυτών, και πεντακόσιοι ίπποι διατεταγμένοι εκάστω θηρίω εκλελεγμένοι· 36 ούτοι προ καιρού, ου εάν ην το θηρίον ήσαν και ου εάν επορεύετο επορεύοντο άμα, ουκ αφίσταντο απ ‘ αυτού. 37 και πύργοι ξύλινοι επ ‘ αυτούς οχυροί σκεπαζόμενοι εφ ‘ εκάστου θηρίου εζωσμένοι επ ‘ αυτού μηχαναίς, και εφ ‘ εκάστου άνδρες δυνάμεως δύο και τριάκοντα οι πολεμούντες επ ‘ αυτοίς και ο Ινδός αυτού. 38 και την επίλοιπον ίππον ένθεν και ένθεν έστησαν επί τα δύο μέρη της παρεμβολής κατασείοντες και καταφρασσόμενοι εν ταις φάραγξιν. 39 ως δε έστιλβεν ο ήλιος επί τας χρυσάς και χαλκάς ασπίδας, έστιλβε τα όρη απ ‘ αυτών και κατηύγαζεν ως λαμπάδες πυρός. 40 και εξετάθη μέρος τι της παρεμβολής του βασιλέως επί τα υψηλά όρη και τινες επί τα ταπεινά· και ήρχοντο ασφαλώς και τεταγμένως. 41 και εσαλεύοντο πάντες οι ακούοντες φωνής πλήθους αυτών και οδοιπορίας του πλήθους και συγκρουσμού των όπλων· ην γαρ η παρεμβολή μεγάλη σφόδρα και ισχυρά. 42 και ήγγισεν Ιούδας και η παρεμβολή αυτού εις παράταξιν, και έπεσον από της παρεμβολής του βασιλέως εξακόσιοι άνδρες. 43 και είδεν Ελεάζαρ ο Αυαράν εν των θηρίων τεθωρακισμένον θώρακι βασιλικω, και ην υπεράγον πάντα τα θηρία, και ωήθη ότι εν αυτω εστιν ο βασιλεύς. 44 και έδωκεν εαυτόν του σώσαι τον λαόν αυτού και περιποιήσαι εαυτω όνομα αιώνιον· 45 και επέδραμεν αυτω θράσει εις μέσον της φάλαγγος και εθανάτου δεξιά και ευώνυμα, και εσχίζοντο απ ‘ αυτού ένθα και ένθα· 46 και εισέδυ υπό τον ελέφαντα και υπέθεκεν αυτω και ανείλεν αυτόν, και έπεσεν επί την γην επάνω αυτού, και απέθανεν εκεί. 47 και είδον την ισχύν της βασιλείας και το όρμημα των δυνάμεων, και εξέκλιναν απ ‘ αυτών. 48 οι δε εκ της παρεμβολής του βασιλέως ανέβαινον εις συνάντησιν αυτών εις Ιερουσαλήμ, και παρενέβαλεν ο βασιλεύς εις την Ιουδαίαν και εις το όρος Σιών. 49 και εποίησεν ειρήνην μετά των εκ Βαιθσούρων, και εξήλθον εκ της πόλεως, ότι ουκ ην αυτοίς εκεί διατροφή του συγκεκλείσθαι εν αυτη, ότι σάββατον ην τη γη· 50 και κατελάβετο βασιλεύς την Βαιθσούραν, και απέταξεν εκεί φρουράν τηρείν αυτήν. 51 και παρενέβαλεν επί το αγίασμα ημέρας πολλάς και έστησεν εκεί βελοστάσεις και μηχανάς και πυροβόλα και λιθόβολα και σκορπίδια εις το βάλλεσθαι βέλη και σφενδόνας. 52 και εποίησαν και αυτοί μηχανάς προς τας μηχανάς αυτών και επολέμησαν ημέρας πολλάς. 53 βρώματα δε ουκ ην εν τοις αγγείοις δια το έβδομον έτος είναι, και οι ανασωζόμενοι εις την Ιουδαίαν από των εθνών κατέφαγον το υπόλειμμα της παραθέσεως. 54 και υπελείφθησαν εν τοις αγίοις άνδρες ολίγοι, ότι κατεκράτησεν αυτών ο λιμός, και εσκορπίσθησαν έκαστος εις τον τόπον αυτού.
55 Και ήκουσε Λυσίας ότι Φίλιππος, ον κατέστησεν ο βασιλεύς Αντίοχος έτι ζων εκθρέψαι Αντίοχον τον υιόν αυτού εις το βασιλεύσαι αυτόν, 56 απέστρεψεν από της Περσίδος και Μηδίας και αι δυνάμεις αι πορευθείσαι του βασιλέως μετ ‘ αυτού, και ότι ζητεί παραλαβείν τα πράγματα. 57 και κατέσπευδε του απελθείν και ειπείν προς τον βασιλέα και τους ηγεμόνας της δυνάμεως και τους άνδρας· εκλείπομεν καθ ‘ ημέραν, και η τροφή ημίν ολίγη, και ο τόπος ου παρεμβάλλομέν εστιν οχυρός, και επίκειται ημίν τα της βασιλείας· 58 νυν ουν δώμεν δεξιάν τοις ανθρώποις τούτοις καίποιήσωμεν μετ ‘ αυτών ειρήνην και μετά παντός έθνους αυτών 59 και στήσωμεν αυτοίς του πορεύεσθαι τοις νομίμοις αυτών, ως το πρότερον· χάριν γαρ των νομίμων αυτών, ων διεσκεδάσαμεν, ωργίσθησαν και εποίησαν ταύτα πάντα. 60 και ήρεσεν ο λόγος εναντίον του βασιλέως και των αρχόντων, και απέστειλε προς αυτούς ειρηνεύσαι, και επεδέξαντο. 61 και ώμοσεν αυτοίς ο βασιλεύς και οι άρχοντες· επί τούτοις εξήλθον εκ του οχυρώματος. 62 και εισήλθεν ο βασιλεύς εις το όρος Σιών και είδε το οχύρωμα του τόπου και ηθέτησε τον ορκισμόν, ον ώμοσε, και ενετείλατο καθελείν το τείχος κυκλόθεν. 63 και απήρε κατά σπουδήν και απέστρεψεν εις Αντιόχειαν και εύρε Φίλιππον κυριεύοντα της πόλεως και επολέμησε προς αυτόν, και κατελάβετο την πόλιν βία.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ
1 ΕΤΟΥΣ ενός και πεντηκοστού και εκατοστού εξήλθε Δημήτριος ο του Σελεύκου εκ Ρώμης και ανέβη συν ανδράσιν ολίγοις εις πόλιν παραθαλασσίαν και εβασίλευσεν εκεί. 2 και εγένετο ως εισεπορεύετο εις οίκον βασιλείας πατέρων αυτού, και συνέλαβον αι δυνάμεις τον Αντίοχον και τον Λυσίαν αγαγείν αυτούς αυτω. 3 και εγνώσθη αυτω το πράγμα και είπε· μη μοι δείξητε τα πρόσωπα αυτών. 4 και απέκτειναν αυτούς αι δυνάμεις, και εκάθισε Δημήτριος επί θρόνου βασιλείας αυτού. 5 και ήλθον προς αυτόν πάντες άνδρες άνομοι και ασεβείς εξ Ισραήλ, και Άλκιμος ηγείτο αυτών, βουλόμενος ιερατεύειν. 6 και κατηγόρησαν του λαού προς τον βασιλέα λέγοντες· απώλεσεν Ιούδας και οι αδελφοί αυτού τους φίλους σου, και ημάς εσκόρπισαν από της γης ημών· 7 νυν ουν απόστειλον άνδρα, ω πιστεύεις, και πορευθείς ιδέτω την εξολόθρευσιν πάσαν, ην εποίησεν ημίν και τη χώρα του βασιλέως, και κολασάτω αυτούς και πάντας τους επιβοηθούντας αυτοίς. 8 και επέλεξεν ο βασιλεύς τον Βακχίδην των φίλων του βασιλέως κυριεύοντα εν τω πέραν του ποταμού και μέγαν εν τη βασιλεία και πιστόν τω βασιλεί 9 και απέστειλεν αυτόν και Άλκιμον τον ασεβή, και έστησεν αυτω την ιερωσύνην και ενετείλατο αυτω ποιήσαι την εκδίκησιν εν τοις υιοίς Ισραήλ. 10 και απήραν και ήλθον μετά δυνάμεως πολλής εις γην Ιούδα· και απέστειλεν αγγέλους προς Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού λόγοις ειρηνικοίς μετά δόλου. 11 και ου προσέσχον τοις λόγοις αυτών· είδον γαρ ότι ήλθον μετά δυνάμεως πολλής. 12 και επισυνήχθησαν προς Άλκιμον και Βακχίδην συναγωγή γραμματέων εκζητήσαι δίκαια, 13 και πρώτοι οι Ασιδαίοι ήσαν εν υιοίς Ισραήλ και επεζήτουν παρ ‘ αυτών ειρήνην· 14 είπαν γαρ· άνθρωπος ιερεύς εκ του σπέρματος Ααρών ήλθεν εν ταις δυνάμεσι και ουκ αδικήσει ημάς. 15 και ελάλησε μετ ‘ αυτών λόγους ειρηνικούς και ώμοσεν αυτοίς λέγων· ουκ εκζητήσομεν υμίν κακόν και τοις φίλοις υμών. 16 και ενεπίστευσαν αυτω, και συνέλαβεν εξ αυτών εξήκοντα άνδρας και απέκτεινεν αυτούς εν ημέρα μια κατά τον λόγον, ον έγραψε· 17 σάρκας οσίων σου και αίματα αυτών εξέχεαν κύκλω Ιερουσαλήμ, και ουκ ην αυτοίς ο θάπτων. 18 και επέπεσεν αυτών ο φόβος και ο τρόμος επί πάντα τον λαόν, ότι είπαν· ουκ έστιν εν αυτοίς αλήθεια και κρίσις, παρέβησαν γαρ την στάσιν και τον όρκον, ον ώμοσαν. 19 και απήρε Βακχίδης από Ιερουσαλήμ και παρενέβαλεν εν Βηθζαίθ και απέστειλε και συνέλαβε πολλούς από των απ ‘ αυτού αυτομολησάντων ανδρών και τινας του λαού και έθυσεν αυτούς εις το φρέαρ το μέγα. 20 και κατέστησε την χώραν τω Αλκίμω και αφήκε μετ ‘ αυτού δύναμιν του βοηθείν αυτω· και απήλθε Βακχίδης προς τον βασιλέα. 21 και ηγωνίσατο Άλκιμος περί της αρχιερωσύνης, 22 και συνήχθησαν προς αυτόν πάντες οι ταράσσοντες τον λαόν αυτών και κατεκράτησαν γην Ιούδα και εποίησαν πληγήν μεγάλην εν Ισραήλ. 23 και είδεν Ιούδας πάσαν την κακίαν, ην εποίησεν Άλκιμος και οι μετ ‘ αυτού εν υιοίς Ισραήλ υπέρ τα έθνη, 24 και εξήλθεν εις πάντα τα όρια της Ιουδαίας κυκλόθεν και εποίησεν εκδίκησιν εν τοις ανδράσι τοις αυτομολήσασι, και ανεστάλησαν του πορεύεσθαι εις την χώραν. 25 ως δε είδεν Άλκιμος ότι ενίσχυσεν Ιούδας και οι μετ ‘ αυτού, και έγνω ότι ου δύναται υποστήναι αυτούς, και επέστρεψε προς τον βασιλέα και κατηγόρησεν αυτών πονηρά.
26 Και απέστειλεν ο βασιλεύς Νικάνορα ένα των αρχόντων αυτού των ενδόξων και μισούντα και εχθραίνοντα τω Ισραήλ και ενετείλατο αυτω εξάραι τον λαόν. 27 και ήλθε Νικάνωρ εις Ιερουσαλήμ δυνάμει πολλή, και απέστειλε προς Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού μετά δόλου λόγοις ειρηνικοίς λέγων· 28 μη έστω μάχην αναμέσον εμού και υμών· ήξω εν ανδράσιν ολίγοις, ίνα υμών ίδω τα πρόσωπα μετ ‘ ειρήνης. 29 και ήλθε προς Ιούδαν, και ησπάσαντο αλλήλους ειρηνικώς· και οι πολέμιοι ήσαν έτοιμοι εξαρπάσαι τον Ιούδαν. 30 και εγνώσθη ο λόγος τω Ιούδα ότι μετά δόλου ήλθεν επ ‘ αυτόν, και επτοήθη απ ‘ αυτού και ουκ εβουλήθη έτι ιδείν το πρόσωπον αυτού. 31 και έγνω Νικάνωρ, ότι απεκαλύφθη η βουλή αυτού, και εξήλθεν εις συνάντησιν τω Ιούδα εν πολέμω κατά Χαφαρσαλαμά. 32 και έπεσον των παρά Νικάνορος ωσεί πεντακισχίλοι άνδρες, και έφυγον εις την πόλιν Δαυίδ.
33 Και μετά τους λόγους τούτους ανέβη Νικάνωρ εις το όρος Σιών. και εξήλθον από των ιερέων εκ των αγίων και από των πρεσβυτέρων του λαού ασπάσασθαι αυτόν ειρηνικώς και δείξαι αυτω την ολοκαύτωσιν την προσφερομένην υπέρ του βασιλέως. 34 και εμυκτήρισεν αυτούς και κατεγέλασεν αυτών και εμίανεν αυτούς και ελάλησεν υπερηφάνως· 35 και ώμοσε μετά θυμού λέγων· εάν μη παραδοθή Ιούδας και η παρεμβολή αυτού εις χείράς μου το νυν, και έσται εάν επιστρέψω εν ειρήνη, εμπυριώ τον οίκον τούτον. και εξήλθε μετά θυμού μεγάλου. 36 και εισήλθον οι ιερείς και έστησαν κατά πρόσωπον του θυσιαστηρίου και του ναού και έκλαυσαν και είπον· 37 συ, Κύριε, εξελέξω τον οίκον τούτον επικληθήναι το όνομά σου επ ‘ αυτω είναι οίκον προσευχής και δεήσεως τω λαω σου· 38 ποίησον εκδίκησιν εν τω ανθρώπω τούτω και εν τη παρεμβολή αυτού, και πεσέτωσαν εν ρομφαία· μνήσθητι των δυσφηριών αυτών και μη δως αυτοίς μονήν. 39 και εξήλθε Νικάνωρ εξ Ιερουσαλήμ και παρενέβαλεν εν Βαιθωρών, και συνήντησεν αυτω δύναμις Συρίας. 40 και Ιούδας παρενέβαλεν εν Αδασά εν τρισχιλίοις ανδράσι· και προσηύξατο Ιούδας και είπεν· 41 οι παρά του βασιλέως Ασσυρίων ότε εδυσφήμησαν, εξήλθεν άγγελός σου, Κύριε, και επάταξεν εν αυτοίς εκατόν ογδοηκονταπέντε χιλιάδας· 42 ούτω σύντριψον την παρεμβολήν ταύτην ενώπιον ημών σήμερον, και γνώτωσαν οι επίλοιποι, ότι κακώς ελάλησαν επί τα άγιά σου, και κρίνον αυτόν κατά την κακίαν αυτού. 43 και συνήψαν αι παρεμβολαί εις πόλεμον τη τρισκαιδεκάτη του μηνός Άδαρ, και συνετρίβη η παρεμβολή Νικάνορος, και έπεσεν αυτός πρώτος εν τω πολέμω. 44 ως δε είδεν η παρεμβολή αυτού ότι έπεσε Νικάνωρ, ρίψαντες τα όπλα αυτών έφυγον. 45 και κατεδίωκον αυτούς οδόν ημέρας μιάς από Αδασά έως του ελθείν εις Γάζηρα και εσάλπισαν οπίσω αυτών ταις σάλπιγξι των σημασιών. 46 και εξήλθον εκ πασών των κωμών της Ιουδαίας κυκλόθεν και υπερεκέρων αυτούς, και ανέστρεφον ούτοι προς τούτους, και έπεσον πάντες ρομφαία, και ου κατελείφθη εξ αυτών ουδέ εις. 47 και έλαβον τα σκύλα και την προνομήν, και την κεφαλήν Νικάνορος αφείλον και την δεξιάν αυτού, ην εξέτεινεν υπερηφάνως, και ήνεγκαν και εξέτειναν παρά την Ιερουσαλήμ. 48 και ευφράνθη ο λαός σφόδρα και ήγαγον την ημέραν εκείνην ημέραν ευφροσύνης μεγάλης· 49 και έστησαν του άγειν κατά ενιαυτόν την ημέραν ταύτην την τρισκαιδεκάτην του Άδαρ. 50 και ησύχασεν η γη Ιούδα ημέρας ολίγας.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η
1 ΚΑΙ ήκουσεν Ιούδας το όνομα των Ρωμαίων, ότι εισί δυνατοί ισχύϊ και αυτοί ευδοκούσιν εν πάσι τοις προστιθεμένοις αυτοίς, και όσοι αν προσέλθωσιν αυτοίς, ιστώσιν αυτοίς φιλίαν, 2 και ότι εισί δυνατοί ισχύϊ. και διηγήσαντο αυτω τους πολέμους αυτών και τας ανδραγαθίας, ας ποιούσιν εν τοις Γαλάταις, και ότι κατεκράτησαν αυτών και ήγαγον αυτούς υπό φόρον, 3 και όσα εποίησαν εν χώρα Ισπανίας του κατακρατήσαι των μετάλλων του αργυρίου και του χρυσίου του εκεί· 4 και κατεκράτησαν του τόπου παντός τη βουλή αυτών και τη μακροθυμία, και ο τόπος ην μακράν απέχων απ ‘ αυτών σφόδρα, και των βασιλέων των επελθόντων επ ‘ αυτούς απ ‘ άκρου της γης έως συνέτριψαν αυτούς και επάταξαν εν αυτοίς πληγήν μεγάλην, και οι επίλοιποι διδόασιν αυτοίς φόρον κατ ‘ ενιαυτόν· 5 και τον Φίλιππον και τον Περσέα Κιτιέων βασιλέα και τους επηρμένους επ ‘ αυτούς συνέτριψαν αυτούς εν πολέμω και κατεκράτησαν αυτών· 6 και Αντίοχον τον μέγαν βασιλέα της Ασίας τον πορευθέντα επ ‘ αυτούς εις πόλεμον έχοντα εκατόν είκοσιν ελέφαντας και ίππον και άρματα και δύναμιν πολλήν σφόδρα, και συνετρίβη υπ ‘ αυτών, 7 και έλαβον αυτόν ζώντα και έστησαν αυτοίς διδόναι αυτόν τε και τους βασιλεύοντας μετ ‘ αυτόν φόρον μέγαν και διδόναι όμηρα και διαστολήν 8 και χώραν την Ινδικήν και Μηδίαν και Λυδίαν και από των καλλίστων χωρών αυτών, και λαβόντες αυτάς παρ ‘ αυτού έδωκαν αυτάς Ευμένει τω βασιλεί· 9 και ότι οι εκ της Ελλάδος εβουλεύσαντο ελθείν και εξάραι αυτούς, 10 και εγνώσθη ο λόγος αυτοίς, και απέστειλαν επ ‘ αυτούς στρατηγόν ένα και επολέμησαν προς αυτούς, και έπεσον εξ αυτών τραυματίαι πολλοί, και ηχμαλώτευσαν τας γυναίκας αυτών και τα τέκνα αυτών και επρονόμευσαν αυτούς και κατεκράτησαν της γης αυτών και καθείλον τα οχυρώματα αυτών και κατεδουλώσαντο αυτούς έως της ημέρας ταύτης· 11 και τας επιλοίπους βασιλείας και τας νήσους, όσοι ποτέ αντέστησαν αυτοίς, κατέφθειραν και εδούλωσαν αυτούς, 12 μετά δε των φίλων αυτών και των επαναπαυομένων αυτοίς συνετήρησαν φιλίαν· και κατεκράτησαν των βασιλειών των εγγύς και των μακράν, και όσοι ήκουον το όνομα αυτών, εφοβούντο απ ‘ αυτών. 13 όσοις δ ‘ αν βούλωνται βοηθείν και βασιλεύειν, βασιλεύουσιν· ους δ ‘ αν βούλωνται, μεθιστώσι· και υψώθησαν σφόδρα. 14 και εν πάσι τούτοις ουκ επέθετο ουδείς αυτών διάδημα και ου περιεβάλοντο πορφύραν ωστε αδρυνθήναι εν αυτη· 15 και βουλευτήριον εποίησαν εαυτοίς, και καθ ‘ ημέραν εβουλεύοντο τριακόσιοι και είκοσι βουλευόμενοι διαπαντός περί του πλήθους του ευκοσμείν αυτούς· 16 και πιστεύουσιν ενί ανθρώπω την αρχήν αυτών κατ ‘ ενιαυτόν και κυριεύειν πάσης της γης αυτών, και πάντες ακούουσι του ενός, και ουκ έστι φθόνος ουδέ ζήλος εν αυτοίς. 17 και επέλεξεν Ιούδας τον Ευπόλεμον υιόν Ιωάννου του Ακκώς και Ιάσονα υιόν Ελεαζάρου και απέστειλεν αυτούς εις Ρώμην στήσαι αυτοίς φιλίαν και συμμαχίαν 18 και του άραι τον ζυγόν απ ‘ αυτών, ότι είδον την βασιλείαν των Ελλήνων καταδουλουμένους τον Ισραήλ δουλεία. 19 και επορεύθησαν εις Ρώμην, και η οδός πολλή σφόδρα, και εισήλθον εις το βουλευτήριον και απεκρίθησαν και είπον· 20 Ιούδας ο Μακκαβαίος και οι αδελφοί αυτού και το πλήθος των Ιουδαίων απέστειλαν ημάς προς υμάς στήσαι μεθ ‘ υμών συμμαχίαν και ειρήνην και γραφήναι ημάς συμμάχους και φίλους υμών. 21 και ήρεσεν ο λόγος ενώπιον αυτών. 22 και τούτο το αντίγραφον της επιστολής, ης αντέγραψεν επί δέλτοις χαλκαίς και απέστειλεν εις Ιερουσαλήμ είναι παρ ‘ αυτοίς εκεί μνημόσυνον ειρήνης και συμμαχίας.
23 «Καλώς γένοιτο Ρωμαίοις και τω έθνει Ιουδαίων εν τη θαλάσση και επί της ξηράς εις τον αιώνα, και ρομφαία και εχθρός μακρυνθείη απ ‘ αυτών. 24 εάν δε ενστη πόλεμος εν Ρώμη προτέρα ή πάσι τοις συμμάχοις αυτών εν πάση κυρεία αυτών, 25 συμμαχήσει το έθνος των Ιουδαίων, ως αν ο καιρός υπογραφή αυτοίς καρδία πλήρει. 26 και τοις πολεμούσιν ου δώσουσιν ουδέ επαρκέσουσι σίτον, όπλα, αργύριον, πλοία, ως έδοξε Ρωμαίοις· και φυλάξονται τα φυλάγματα αυτών ουθέν λαβόντες. 27 κατά τα αυτά δε εάν έθνει Ιουδαίων συμβή προτέροις πόλεμος, συμμαχήσουσιν οι Ρωμαίοι εκ ψυχής, ως αν αυτοίς ο καιρός υπογράφη· 28 και τοις συμμαχούσιν ου δοθήσεται σίτος, όπλα, αργύριον, πλοία, ως έδοξε Ρώμη· και φυλάξονται τα φυλάγματα αυτών και ου μετά δόλου. -29 κατά τους λόγους τούτους έστησαν Ρωμαίοι τω δήμω των Ιουδαίων. 30 εάν δε μετά τους λόγους τούτους βουλεύσωνται ούτοι και ούτοι προσθείναι ή αφελείν, ποιήσονται εξ αιρέσεως αυτών, και ό εάν προσθώσιν ή αφέλωσιν, έσται κύρια. 31 και περί των κακών, ων ο βασιλεύς Δημήτριος συντελείται εις αυτούς, εγράψαμεν αυτω λέγοντες· διατί εβάρυνας τον ζυγόν σου επί τους φίλους ημών τους συμμάχους Ιουδαίους; 32 εάν ουν έτι εντύχωσι κατά σου, ποιήσομεν αυτοίς την κρίσιν και πολεμήσομέν σε δια της θαλάσσης και δια της ξηράς».
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ
1 ΚΑΙ ήκουσε Δημήτριος ότι έπεσε Νικάνωρ και αι δυνάμεις αυτού εν πολέμω, και προσέθετο τον Βακχίδην και τον Άλκιμον εκ δευτέρου αποστείλαι εις γην Ιούδα και το δεξιόν κέρας μετ ‘ αυτών. 2 και επορεύθησαν οδόν την εις Γάλγαλα και παρενέβαλον επί Μαισαλώθ την εν Αρβήλοις και προκατελάβοντο αυτήν και απώλεσαν ψυχάς ανθρώπων πολλάς. 3 και του μηνός του πρώτου έτους του δευτέρου και πεντηκοστού και εκατοστού παρενέβαλον επί Ιερουσαλήμ· 4 και απήραν και επορεύθησαν εις Βερέαν εν είκοσι χιλιάσιν ανδρών και δισχιλία ίππω. 5 και Ιούδας ην παρεμβεβληκώς εν Ελασά, και τρισχίλιοι άνδρες εκλεκτοί μετ ‘ αυτού. 6 και είδον το πλήθος των δυνάμεων ότι πολλοί εισι, και εφοβήθησαν σφόδρα· και εξερρύησαν πολλοί από της παρεμβολής, ου κατελείφθησαν εξ αυτών αλλ ‘ ή οκτακόσιοι άνδρες. 7 και είδεν Ιούδας ότι απερρύη η παρεμβολή αυτού και ο πόλεμος έθλιβεν αυτόν, και συνετρίβη τη καρδία, ότι ουκ είχε καιρόν συναγαγείν αυτούς, 8 και εξελύθη και είπε τοις καταλειφθείσιν· αναστώμεν και αναβώμεν επί τους υπεναντίους ημών, εάν άρα δυνώμεθα πολεμήσαι αυτούς. 9 και απέστρεφον αυτόν λέγοντες· ου μη δυνώμεθα, αλλ ‘ ή σώζωμεν τας εαυτών ψυχάς το νυν και επιστρέψωμεν μετά των αδελφών ημών και πολεμήσωμεν προς αυτούς, ημείς δε ολίγοι. 10 και είπεν Ιούδας· μη μοι γένοιτο ποιήσαι το πράγμα τούτο, φυγείν απ ‘ αυτών, και ει ήγγικεν ο καιρός ημών, και αποθάνωμεν εν ανδρεία χάριν των αδελφών ημών και μη καταλίπωμεν αιτίαν τη δόξη ημών. 11 και απήρεν η δύναμις από της παρεμβολής και έστησαν εις συνάντησιν αυτοίς, και εμερίσθη η ίππος εις δύο μέρη, και οι σφενδονήται και οι τοξόται προεπορεύοντο της δυνάμεως, και οι πρωταγωνισταί πάντες οι δυνατοί· 12 Βακχίδης δε ην εν τω δεξιω κέρατι. και ήγγισεν η φάλαγξ εκ των δύο μερών και εφώνουν ταις σάλπιγξι, 13 και εσάλπισαν οι παρά Ιούδα και αυτοί ταις σάλπιγξι· και εσαλεύθη η γη από της φωνής των παρεμβολών, και εγένετο ο πόλεμος συνημμένος από πρωϊθεν έως εσπέρας. 14 και είδεν Ιούδας ότι Βακχίδης και το στερέωμα της παρεμβολής εν τοις δεξιοίς, και συνήλθον αυτω πάντες οι εύψυχοι τη καρδία, 15 και συνετρίβη το δεξιόν κέρας απ ‘ αυτών, και εδίωκεν οπίσω αυτών έως Αζώτου όρους. 16 και εις το αριστερόν κέρας είδον ότι συνετρίβη το δεξιόν κέρας, και επέστρεψαν κατά πόδας Ιούδα και των μετ ‘ αυτού εκ των όπισθεν. 17 και εβαρύνθη ο πόλεμος, και έπεσον τραυματίαι πολλοί εκ τούτων και εκ τούτων. 18 και Ιούδας έπεσε, και οι λοιποί έφυγον. 19 και ήραν Ιωνάθαν και Σίμων Ιούδαν τον αδελφόν αυτών και έθαψαν αυτόν εν τω τάφω των πατέρων αυτού εν Μωδεϊν. 20 και έκλαυσαν αυτόν και εκόψαντο αυτόν πας Ισραήλ κοπετόν μέγαν και επένθουν ημέρας πολλάς και είπον· 21 Πως έπεσε δυνατός σώζων τον Ισραήλ; 22 και τα περισσά των λόγων Ιούδα και των πολέμων και των ανδραγαθιών, ων εποίησε, και της μεγαλωσύνης αυτών ου κατεγράφη, πολλά γαρ ην σφόδρα.
23 Και εγένετο, μετά την τελευτήν Ιούδα εξέκυψαν οι άνομοι εν πάσι τοις ορίοις Ισραήλ, και ανέτειλαν πάντες οι εργαζόμενοι την αδικίαν. 24 εν ταις ημέραις εκείναις εγενήθη λιμός μέγας σφόδρα, και ηυτομόλησεν η χώρα μετ ‘ αυτών. 25 και εξέλεξε Βακχίδης τους ασεβείς άνδρας και κατέστησεν αυτούς κυρίους της χώρας. 26 και εξεζήτουν και εξηρεύνων τους φίλους Ιούδα και ήγον αυτούς προς Βακχίδην, και εξεδίκει εν αυτοίς και ενέπαιζεν αυτοίς. 27 και εγένετο θλίψις μεγάλη εν τω Ισραήλ, ήτις ουκ εγένετο αφ ‘ ης ημέρας ουκ ώφθη προφήτης εν αυτοίς. 28 και ηθροίσθησαν πάντες οι φίλοι Ιούδα και είπον τω Ιωνάθαν· 29 αφ ‘ ου ο αδελφός σου Ιούδας τετελεύτηκε, και ανήρ όμοιος αυτω ουκ έστιν εξελθείν προς τους εχθρούς και Βακχίδην, και εν τοις εχθραίνουσιν του έθνους ημών· 30 νυν ουν σε ηρετισάμεθα σήμερον του είναι αντ ‘ αυτού ημίν εις άρχοντα και ηγούμενον του πολεμήσαι τον πόλεμον ημών. 31 και επεδέξατο Ιωνάθαν εν τω καιρω εκείνω την ήγησιν και ανέστη αντί Ιούδα του αδελφού αυτού.
32 Και έγνω Βακχίδης και εζήτει αυτόν αποκτείναι. 33 και έγνω Ιωνάθαν και Σίμων ο αδελφός αυτού· και πάντες οι μετ ‘ αυτού και έφυγον εις την έρημον Θεκωέ και παρενέβαλον επί το ύδωρ λάκκου Ασφάρ. 34 και έγνω Βακχίδης τη ημέρα των σαββάτων και ήλθεν αυτός και παν το στράτευμα αυτού πέραν του Ιορδάνου. 35 και απέστειλεν Ιωνάθαν τον αδελφόν αυτού ηγούμενον του όχλου και παρεκάλεσε τους Ναβαταίους φίλους αυτού παραθέσθαι αυτοίς την αποσκευήν αυτών την πολλήν. 36 και εξήλθον υιοί Ιαμβρί εκ Μηδαβά και συνέλαβον Ιωάννην και πάντα, όσα είχε, και απήλθον έχοντες. 37 μετά δε τους λόγους τούτους απήγγειλαν τω Ιωνάθαν και Σίμωνι τω αδελφω αυτού ότι οι υιοί Ιαμβρί ποιούσι γάμον μέγαν και άγουσι την νύμφην από Ναδαβάθ, θυγατέρα ενός των μεγάλων μεγιστάνων Χαναάν μετά παραπομπής μεγάλης. 38 και εμνήσθησαν Ιωάννου του αδελφού αυτών και ανέβησαν και εκρύβησαν υπό την σκέπην του όρους. 39 και ήραν τους οφθαλμούς αυτών και είδον και ιδού θρούς και αποσκευή πολλή, και ο νυμφίος εξήλθε και οι φίλοι αυτού και οι αδελφοί αυτού εις συνάντησιν αυτών μετά τυμπάνων και μουσικών και όπλων πολλών. 40 και εξανέστησαν επ ‘ αυτούς από του ενέδρου οι περί τον Ιωνάθαν και απέκτειναν αυτούς, και έπεσον τραυματίαι πολλοί, και οι επίλοιποι έφυγον εις το όρος· και έλαβον πάντα τα σκύλα αυτών. 41 και μετεστράφη ο γάμος εις πένθος και η φωνή μουσικών αυτών εις θρήνον. 42 και εξεδίκησαν την εκδίκησιν αίματος αδελφού αυτών και απέστρεψαν εις το έλος του Ιορδάνου. 43 και ήκουσε Βακχίδης και ήλθε τη ημέρα των σαββάτων έως των κρηπίδων του Ιορδάνου εν δυνάμει πολλή. 44 και είπεν Ιωνάθαν τοις παρ ‘ αυτού· αναστώμεν νυν και πολεμήσωμεν υπέρ των ψυχών ημών, ου γαρ εστι σήμερον ως εχθές και τρίτην ημέραν· 45 ιδού γαρ ο πόλεμος εξεναντίας ημών και εξόπισθεν ημών, το δε ύδωρ του Ιορδάνου ένθεν και ένθεν και έλος και δρυμός, ουκ έστι τόπος του εκκλίναι· 46 νυν ουν κεκράξατε εις ουρανόν, όπως διασωθήτε εκ χειρός εχθρών υμών. 47 και συνήψεν ο πόλεμος· και εξέτεινεν Ιωνάθαν την χείρα αυτού πατάξαι τον Βακχίδην, και εξέκλινεν απ ‘ αυτού εις τα οπίσω. 48 και ενεπήδησεν Ιωνάθαν και οι μετ ‘ αυτού εις τον Ιορδάνην και διεκολύμβησαν εις το πέραν, και ου διέβησαν επ ‘ αυτούς τον Ιορδάνην. 49 και διέπεσον παρά Βακχίδου τη ημέρα εκείνη εις χιλίους άνδρας. 50 και επέστρεψεν εις Ιερουσαλήμ, και ωκοδόμησαν πόλεις οχυράς εν τη Ιουδαία, το οχύρωμα το εν Ιεριχώ και την Αμμαούς και την Βαιθωρών και την Βαιθήλ και την Θαμναθά Φαραθωνί και την Τεφών εν τείχεσιν υψηλοίς και πύλαις και μοχλοίς· 51 και έθετο φρουράν εν αυτοίς του εχθραίνειν τω Ισραήλ. 52 και ωχύρωσε την πόλιν την εν Βαιθσούρα και την Γάζαρα και την άκραν και έθετο εν αυταίς δυνάμεις και παραθέσεις βρωμάτων. 53 και έλαβε τους υιούς των ηγουμένων της χώρας όμηρα και έθετο αυτούς εν τη άκρα εν Ιερουσαλήμ εν φυλακή.
54 Και εν έτει τρίτω και πεντηκοστω και εκατοστω μηνί τω δευτέρω επέταξεν Άλκιμος καθαιρείν το τείχος της αυλής των αγίων της εσωτέρας· και καθείλε τα έργα των προφητών και ενήρξατο του καθαιρείν. 55 εν τω καιρω εκείνω επλήγη Άλκιμος και ενεποδίσθη τα έργα αυτού, και απεφράγη το στόμα αυτού, και παρελύθη και ουκ εδύνατο έτι λαλήσαι λόγον και εντείλασθαι περί του οίκου αυτού. 56 και απέθανεν Άλκιμος εν τω καιρω εκείνω μετά βασάνου μεγάλης. 57 και είδε Βακχίδης ότι απέθανεν Άλκιμος, και απέστρεψε προς τον βασιλέα. και ησύχασεν η γη Ιούδα έτη δύο.
58 Και εβουλεύσαντο πάντες οι άνομοι λέγοντες· ιδού Ιωνάθαν και οι παρ ‘ αυτού εν ησυχία κατοικούσι πεποιθότες· νυν ουν άξομεν τον Βακχίδην, και συλλήψεται αυτούς πάντας εν νυκτί μια. 59 και πορευθέντες συνεβουλεύσαντο αυτω. 60 και απήρε του ελθείν μετά δυνάμεως πολλής και απέστειλεν επιστολάς λάθρα πάσι τοις συμμάχοις αυτού τοις εν τη Ιουδαία, όπως συλλάβωσι τον Ιωνάθαν και τους μετ ‘ αυτού· και ουκ εδύναντο, ότι εγνώσθη αυτοίς η βουλή αυτών. 61 και συνέλαβον από των ανδρών της χώρας των αρχηγών της κακίας εις πεντήκοντα άνδρας και απέκτειναν αυτούς. 62 και εξεχώρησεν Ιωνάθαν και Σίμων και οι μετ ‘ αυτού εις Βαιθβασί την εν τη ερήμω και ωκοδόμησε τα καθηρημένα αυτής, και εστερέωσαν αυτήν. 63 και έγνω Βακχίδης και συνήγαγε παν το πλήθος αυτού και τοις εκ της Ιουδαίας παρήγγειλε· 64 και ελθών παρενέβαλεν επί Βαιθβασί και επολέμησεν αυτήν ημέρας πολλάς και εποίησε μηχανάς. 65 και απέλιπεν Ιωνάθαν Σίμωνα τον αδελφόν αυτού εν τη πόλει και εξήλθεν εις την χώραν και εξήλθεν εν αριθμω. 66 και επάταξεν Οδομηρά και τους αδελφούς αυτού και τους υιούς Φασιρών εν τω σκηνώματι αυτών, και εξήρξατο τύπτειν και αναβαίνειν εν ταις δυνάμεσι. 67 και Σίμων και οι μετ ‘ αυτού εξήλθον εκ της πόλεως και ενεπύρισαν τας μηχανάς· 68 και επολέμησαν προς τον Βακχίδην, και συνετρίβη υπ ‘ αυτών. και έθλιβον αυτόν σφόδρα, ότι ην η βουλή αυτού και η έφοδος αυτού κενή. 69 και ωργίσθη θυμω τοις ανδράσι τοις ανόμοις τοις συμβουλεύσασιν αυτω ελθείν εις την χώραν και απέκτειναν εξ αυτών πολλούς και εβουλεύσατο του απελθείν εις την γην αυτού. 70 και επέγνω Ιωνάθαν και απέστειλε προς αυτόν πρέσβεις του συνθέσθαι προς αυτόν ειρήνην και αποδούναι αυτοίς την αιχμαλωσίαν. 71 και απεδέξατο και εποίησε κατά τους λόγους αυτού και ώμοσεν αυτω μη εκζητήσαι αυτω κακόν πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού· 72 και απέδωκεν αυτω την αιχμαλωσίαν, ην ηχμαλώτευσε το πρότερον εκ γης Ιούδα, και αποστρέψας απήλθεν εις την γην αυτού και ου προσέθετο έτι ελθείν εις τα όρια αυτών. 73 και κατέπαυσε ρομφαία εξ Ισραήλ· και ώκησεν Ιωνάθαν εν Μαχμάς. και ήρξατο Ιωνάθαν κρίνειν τον λαόν και ηφάνισε τους ασεβείς εξ Ισραήλ.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι
1 ΚΑΙ εν έτει εξηκοστω και εκατοστω ανέβη Αλέξανδρος ο του Αντιόχου ο Επιφανής και κατελάβετο Πτολεμαϊδα, και επεδέξαντο αυτόν, και εβασίλευσεν εκεί. 2 και ήκουσε Δημήτριος ο βασιλεύς και συνήγαγε δυνάμεις πολλάς σφόδρα και εξήλθεν εις συνάντησιν αυτω εις πόλεμον. 3 και απέστειλε Δημήτριος προς Ιωνάθαν επιστολάς λόγοις ειρηνικοίς ωστε μεγαλύναι αυτόν. 4 είπε γαρ· προφθάσωμεν του ειρήνην θείναι μετ ‘ αυτού, πριν ή θείναι αυτόν μετά Αλεξάνδρου καθ ‘ ημών· 5 μνησθήσεται γαρ πάντων των κακών, ων συνετελέσαμεν προς αυτόν και εις τους αδελφούς αυτού και εις το έθνος αυτού. 6 και έδωκεν αυτω εξουσίαν συναγαγείν δυνάμεις και κατασκευάζειν όπλα και είναι αυτόν σύμμαχον αυτού, και τα όμηρα τα εν τη άκρα είπε παραδούναι αυτω. 7 και ήλθεν Ιωνάθαν εις Ιερουσαλήμ και ανέγνω τας επιστολάς εις τα ώτα παντός του λαού και των εκ της άκρας. 8 και εφοβήθησαν φόβον μέγαν, ότι ήκουσαν ότι έδωκεν ο βασιλεύς εξουσίαν συναγαγείν δυνάμεις. 9 και παρέδωκαν οι εκ της άκρας Ιωνάθαν τα όμηρα, και απέδωκεν αυτούς τοις γονεύσιν αυτών. 10 και ώκησεν Ιωνάθαν εν Ιερουσαλήμ και ήρξατο οικοδομείν και καινίζειν την πόλιν. 11 και είπε προς τους ποιούντας τα έργα οικοδομείν τα τείχη και το όρος Σιών κυκλόθεν εκ λίθων τετραγώνων εις οχύρωσιν· και εποίησαν ούτως. 12 και έφυγον οι αλλογενείς οι όντες εν τοις οχυρώμασιν, οίς ωκοδόμησε Βακχίδης. 13 και κατέλιπεν έκαστος τον τόπον αυτού και απήλθεν εις την γην αυτού. 14 πλήν εν Βαιθσούρα υπελείφθησάν τινες των καταλιπόντων τον νόμον και τα προστάγματα, ην γαρ αυτοίς φυγαδευτήριον.
15 Και ήκουσεν Αλέξανδρος ο βασιλεύς τας επαγγελίας, όσας απέστειλε Δημήτριος τω Ιωνάθαν, και διηγήσαντο αυτω τους πολέμους και τας ανδραγαθίας, ας εποίησεν αυτός και οι αδελφοί αυτού, και τους κόπους, ους έσχον, 16 και είπε· μη ευρήσομεν άνδρα τοιούτον ένα; και νυν ποιήσομεν αυτόν φίλον και σύμμαχον ημών. 17 και έγραψεν επιστολάς και απέστειλεν αυτω κατά τους λόγους τούτους λέγων· 18 «Βασιλεύς Αλέξανδρος τω αδελφω Ιωνάθαν χαίρειν· 19 ακηκόαμεν περί σου, ότι ανήρ δυνατός ισχύϊ και επιτήδειος ει του είναι ημίν φίλος. 20 και νυν καθεστάκαμέν σε σήμερον αρχιερέα του έθνους σου και φίλον βασιλέως καλείσθαί σε (και απέστειλεν αυτω πορφύραν και στέφανον χρυσούν) και φρονείν τα ημών και συντηρείν φιλίαν προς ημάς». 21 και ενεδύσατο Ιωνάθαν την αγίαν στολήν τω εβδόμω μηνί έτους εξηκοστού και εκατοστού εν εορτη σκηνοπηγίας και συνήγαγε δυνάμεις και κατεσκεύασεν όπλα πολλά.
22 Και ήκουσε Δημήτριος τους λόγους τούτους και ελυπήθη και είπε· 23 τι τούτο εποιήσαμεν ότι προέφθακεν ημάς ο Αλέξανδρος του φιλίαν καταθέσθαι τοις Ιουδαίοις εις στήριγμα; 24 γράψω αυτοίς καγώ λόγους παρακλήσεως και ύψους και δογμάτων, όπως ώσι συν εμοί εις βοήθειαν. 25 και απέστειλεν αυτοίς κατά τους λόγους τούτους· «Βασιλεύς Δημήτριος τω έθνει των Ιουδαίων χαίρειν. 26 επεί συνετηρήσατε τας προς ημάς συνθήκας και ενεμείνατε τη φιλία ημών και ου προσεχωρήσατε τοις εχθροίς ημών, ηκούσαμεν και εχάρημεν. 27 και νυν εμμείνατε έτι του συντηρήσαι προς ημάς πίστιν, και ανταποδώσομεν υμίν αγαθά ανθ ‘ ων ποιείτε μεθ ‘ ημών. 28 και αφήσομεν υμίν αφέματα πολλά και δώσομεν υμίν δόματα. 29 και νυν απολύω υμάς και αφίημι πάντας τους Ιουδαίους από των φόρων και της τιμής του αλός και από των στεφάνων, 30 και αντί του τρίτου της σποράς και αντί του ημίσους του καρπού του ξυλίνου του επιβάλλοντός μοι λαβείν, αφίημι από της σήμερον και επέκεινα του λαβείν από της γης Ιούδα και από των τριών νομών των προστιθεμένων αυτη από της Σαμαρείτιδος και Γαλιλαίας, και από της σήμερον ημέρας και εις τον αιώνα χρόνον. 31 και Ιερουσαλήμ ήτω αγία και αφειμένη και τα όρια αυτής, αι δεκάται και τα τέλη. 32 αφίημι και την εξουσίαν της άκρας της εν Ιερουσαλήμ και δίδωμι τω αρχιερεί, όπως αν καταστήση εν αυτη άνδρας, ους αν εκλέξηται αυτός του φυλάσσειν αυτήν. 33 και πάσαν ψυχήν Ιουδαίων την αιχμαλωτισθείσαν από γης Ιούδα εις πάσαν βασιλείαν μου αφίημι ελευθέραν δωρεάν· και πάντες αφιέτωσαν τους φόρους και των κτηνών αυτών. 34 και πάσαι αι εορταί και τα σάββατα και νουμηνίαι και ημέραι αποδεδειγμέναι και τρεις ημέραι προ εορτής και τρεις ημέραι μετά εορτήν έστωσαν πάσαι αι ημέραι ατελείας και αφέσεως πάσι τοις Ιουδαίοις τοις ούσιν εν τη βασιλεία μου. 35 και ουχ έξει εξουσίαν ουδείς πράσσειν και παρενοχλείν τινα αυτών περί παντός πράγματος. 36 και προγραφήτωσαν των Ιουδαίων εις τας δυνάμεις του βασιλέως εις τριάκοντα χιλιάδας ανδρών, και δοθήσεται αυτοίς ξένια ως καθήκει πάσαις ταις δυνάμεσι του βασιλέως. 37 και κατασταθήσεται εξ αυτών εν τοις οχυρώμασι του βασιλέως τοις μεγάλοις, και εκ τούτων κατασταθήσεται επί χρειών της βασιλείας των ουσών εις πίστιν· και οι επ ‘ αυτών και οι άρχοντες έστωσαν εξ αυτών και πορευέσθωσαν τοις νόμοις αυτών. καθά και προσέταξεν ο βασιλεύς εν γη Ιούδα. 38 και τους τρεις νομούς τους προστεθέντας τη Ιουδαία από της χώρας Σαμαρείας προστεθήτω τη Ιουδαία προς το λογισθήναι του γενέσθαι υφ ‘ ένα, του μη υπακούσαι άλλης εξουσίας αλλ ‘ ή του αρχιερέως. 39 Πτολεμαϊδα και την προσκυρούσαν αυτη δέδωκα δόμα τοις αγίοις τοις εν Ιερουσαλήμ εις την προσήκουσαν δαπάνην τοις αγίοις. 40 καγώ δίδωμι κατ ‘ ενιαυτόν δεκαπέντε χιλιάδας σίκλων αργυρίου από των λόγων του βασιλέως από των τόπων των ανηκόντων. 41 και παν το πλεονάζον, ό ουκ απεδίδοσαν οι από των χρειών, ως εν τοις πρώτοις έτεσιν, από του νυν δώσουσιν εις τα έργα του οίκου. 42 και επί τούτοις πεντακισχιλίους σίκλους αργυρίου, ους ελάμβανον από των χρειών του αγίου από του λόγου κατ ‘ ενιαυτόν, και ταύτα αφίεται δια το ανήκειν αυτά τοις ιερεύσι τοις λειτουργούσι. 43 και όσοι εάν φύγωσιν εις το ιερόν το εν Ιεροσολύμοις και εν πάσι τοις ορίοις αυτού οφείλοντες βασιλικά και παν πράγμα, απολελύσθωσαν και πάντα, όσα εστίν αυτοίς εν τη βασιλεία μου. 44 και του οικοδομηθήναι και του επικαινισθήναι τα έργα των αγίων, και η δαπάνη δοθήσεται εκ του λόγου του βασιλέως. 45 και του οικοδομηθήναι τα τείχη Ιερουσαλήμ και οχυρώσαι κυκλόθεν, και η δαπάνη δοθήσεται εκ του λόγου του βασιλέως, και του οικοδομηθήναι τα τείχη τα εν τη Ιουδαίά.
46 Ως δε ήκουσεν Ιωνάθαν και ο λαός τους λόγους τούτους, ουκ επίστευσαν αυτοίς ουδέ επεδέξαντο, ότι επεμνήσθησαν της κακίας της μεγάλης, ης εποίησεν εν Ισραήλ και έθλιψεν αυτούς σφόδρα. 47 και ευδόκησαν εν Αλεξάνδρω, ότι αυτός εγένετο αυτοίς αρχηγός λόγων ειρηνικών, και συνεμάχουν αυτω πάσας τας ημέρας.
48 Και συνήγαγεν Αλέξανδρος ο βασιλεύς δυνάμεις μεγάλας και παρενέβαλεν εξεναντίας Δημητρίου. 49 και συνήψαν πόλεμον οι δύο βασιλείς, και έφυγεν η παρεμβολή Δημητρίου, και εδίωξεν αυτόν ο Αλέξανδρος και ίσχυσεν επ ‘ αυτούς. 50 και εστερέωσε τον πόλεμον σφόδρα, έως έδυ ο ήλιος, και έπεσεν ο Δημήτριος εν τη ημέρα εκείνη. 51 και απέστειλεν Αλέξανδρος προς Πτολεμαίον βασιλέα Αιγύπτου πρέσβεις κατά τους λόγους τούτους λέγων· 52 « Επεί ανέστρεψα εις γην βασιλείας μου και εκάθισα επί θρόνου πατέρων μου και εκράτησα της αρχής, και συνέτριψα τον Δημήτριον και επεκράτησα της χώρας ημών 53 και συνήψα προς αυτόν μάχην, και συνετρίβη αυτός και η παρεμβολή αυτού υφ ‘ ημών, και εκαθίσαμεν επί θρόνου βασιλείας αυτού· 54 και νυν στήσωμεν προς εαυτούς φιλίαν, και νυν δος μοι την θυγατέρα σου εις γυναίκα, και επιγαμβρεύσω σοι και δώσω σοι δόματα και αυτη άξιά σου. 55 Και απεκρίθη Πτολεμαίος ο βασιλεύς λέγων· « Αγαθή ημέρα, εν ή ανέστρεψας εις γην πατέρων σου και εκάθισας επί θρόνου βασιλείας αυτών. 56 και νυν ποιήσω σοι α έγραψας, αλλ ‘ απάντησον εις Πτολεμαϊδα, όπως ίδωμεν αλλήλους, και επιγαμβρεύσω σοι, καθώς είρηκας».
57 Και εξήλθε Πτολεμαίος εξ Αιγύπτου, αυτός και Κλεοπάτρα η θυγάτηρ αυτού, και εισήλθον εις Πτολεμαϊδα έτους δευτέρου και εξηκοστού και εκατοστού. 58 και απήντησεν αυτω Αλέξανδρος ο βασιλεύς, και εξέδοτο αυτω Κλεοπάτραν την θυγατέρα αυτού και εποίησε τον γάμον αυτής εν Πτολεμαϊδι καθώς οι βασιλείς εν δόξη μεγάλη. 59 και έγραψεν Αλέξανδρος ο βασιλεύς τω Ιωνάθαν ελθείν εις συνάντησιν αυτω. 60 και επορεύθη μετά δόξης εις Πτολεμαϊδα και απήντησε τοις δυσί βασιλεύσι· και έδωκεν αυτοίς αργύριον και χρυσίον και τοις φίλοις αυτών και δόματα πολλά και εύρε χάριν εναντίον αυτών. 61 και επισυνήχθησαν προς αυτόν άνδρες λοιμοί εξ Ισραήλ, άνδρες παράνομοι, εντυχείν κατ ‘ αυτού, και ου προσέσχεν αυτοίς ο βασιλεύς. 62 και προσέταξεν ο βασιλεύς και εξέδυσαν Ιωνάθαν τα ιμάτια αυτού και ενέδυσαν αυτόν πορφύραν, και εποίησαν ούτως. 63 και εκάθισεν αυτόν ο βασιλεύς μετ ‘ αυτού και είπε τοις άρχουσιν αυτού· εξέλθετε μετ ‘ αυτού εις μέσον της πόλεως και κηρύξατε του μηδένα εντυγχάνειν κατ ‘ αυτού περί μηδενός πράγματος, και μηδείς αυτω παρενοχλείτω περί παντός λόγου. 64 και εγένετο ως είδον οι εντυγχάνοντες την δόξαν αυτού, καθώς εκήρυξε, και περιβεβλημένον αυτόν πορφύραν, και έφυγον πάντες. 65 και εδόξασεν αυτόν ο βασιλεύς και έγραψεν αυτόν των πρώτων φίλων και έθετο αυτόν στρατηγόν και μεριδάρχην. 66 και επέστρεψεν Ιωνάθαν εις Ιερουσαλήμ μετ ‘ ειρήνης και ευφροσύνης.
67 Και εν έτει πέμπτω και εξηκοστω και εκατοστω ήλθε Δημήτριος υιος Δημητρίου εκ Κρήτης εις την γην των πατέρων αυτού. 68 και ήκουσεν Αλέξανδρος βασιλεύς και ελυπήθη σφόδρα και υπέστρεψεν εις Αντιόχειαν. 69 και κατέστησε Δημήτριος Απολλώνιον τον όντα επί Κοίλης Συρίας, και συνήγαγε δύναμιν μεγάλην και παρενέβαλεν εν Ιαμνεία. και απέστειλε προς Ιωνάθαν τον αρχιερέα λέγων· 70 «Συ μονώτατος επαίρη εφ ‘ ημάς, εγώ δε εγενήθην εις καταγέλωτα και εις ονειδισμόν δια σε· και διατί συ εξουσιάζη εφ ‘ ημάς εν τοις όρεσι; 71 νυν ουν ει πέποιθας επί ταις δυνάμεσί σου, κατάβηθι προς ημάς εις το πεδίον, και συγκριθώμεν εαυτοίς εκεί, ότι μετ ‘ εμού εστι δύναμις των πόλεων. 72 ερώτησον και μάθε τις ειμι και οι λοιποί οι βοηθούντες ημίν, και λέγουσιν· ουκ έστιν υμίν στάσις ποδός κατά πρόσωπον ημών, ότι δις ετροπώθησαν οι πατέρες σου εν γη αυτών. 73 και νυν ου δυνήση υποστηναι την ίππον και δύναμιν τοιαύτην εν τω πεδίω, όπου ουκ έστι λίθος ουδέ κόχλαξ ουδέ τόπος του φυγείν».
74 Ως δε ήκουσεν Ιωνάθαν των λόγων Απολλωνίου, εκινήθη τη διανοία και επέλεξε δέκα χιλιάδας ανδρών και εξήλθεν εξ Ιερουσαλήμ, και συνήντησεν αυτω Σίμων ο αδελφός αυτού επί βοήθειαν αυτού. 75 και παρενέβαλεν επί Ιόππην, και απέκλεισαν αυτόν εκ της πόλεως, ότι φρουρά Απολλωνίου εν Ιόππη, και επολέμησαν αυτήν. 76 και φοβηθέντες ήνοιξαν οι εκ της πόλεως, και εκυρίευσεν Ιωνάθαν Ιόππης. 77 και ήκουσεν Απολλώνιος, και παρενέβαλε τρισχιλίαν ίππον και δύναμιν πολλήν και επορεύθη εις Άζωτον ως διοδεύων και άμα προήγεν εις το πεδίον δια το έχειν αυτόν πλήθος ίππου και πεποιθέναι επ ‘ αυτη. 78 και κατεδίωξεν Ιωνάθαν οπίσω αυτού εις Άζωτον, και συνήψαν αι παρεμβολαί εις πόλεμον. 79 και απέλιπεν Απολλώνιος χιλίαν ίππον εν κρυπτω κατόπισθεν αυτών. 80 και έγνω Ιωνάθαν ότι έστιν ένεδρον κατόπισθεν αυτού, και εκύκλωσαν αυτού την παρεμβολήν και εξετίναξαν τας σχίζας εις τον λαόν εκ πρωϊθεν έως εσπέρας· 81 ο δε λαός ειστήκει καθώς επέταξεν Ιωνάθαν, και εκοπίασαν οι ίπποι αυτών. 82 και είλκυσε Σίμων την δύναμιν αυτού και συνήψε προς την φάραγγα, η γαρ ίππος εξελύθη, και συνετρίβησαν υπ ‘ αυτού και έφυγον. 83 και η ίππος εσκορπίσθη εν τω πεδίω, και έφυγον εις Άζωτον και εισήλθον εις Βηθδαγών το ειδωλείον αυτών του σωθήναι. 84 και ενεπύρισεν Ιωνάθαν την Άζωτον και τας πόλεις τας κύκλω αυτής και έλαβε τα σκύλα αυτών και το ιερόν Δαγών και τους συμφυγόντας εις αυτό ενεπύρισε πυρί. 85 και εγένοντο οι πεπτωκότες μαχαίρα συν τοις εμπυρισθείσιν εις άνδρας οκτακισχιλίους. 86 και απήρεν εκείθεν Ιωνάθαν και παρενέβαλεν επί Ασκάλωνα, και εξήλθον οι εκ της πόλεως εις συνάντησιν αυτω εν δόξη μεγάλη. 87 και επέστρεψεν Ιωνάθαν εις Ιερουσαλήμ συν τοις παρ ‘ αυτού έχοντες σκύλα πολλά. 88 και εγένετο ως ήκουσεν Αλέξανδρος ο βασιλεύς τους λόγους τούτους, και προσέθετο δοξάσαι τον Ιωνάθαν. 89 και απέστειλεν αυτω πόρπην χρυσήν, ως έθος εστί δίδοσθαι τοις συγγενέσι των βασιλέων, και έδωκεν αυτω την Ακκαρών και πάντα τα όρια αυτής εις κληροδοσίαν.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ
1 ΚΑΙ ο βασιλεύς Αιγύπτου ήθροισε δυνάμεις πολλάς ως την άμμον την περί το χείλος της θαλάσσης και πλοία πολλά και εζήτησε κατακρατήσαι της βασιλείας Αλεξάνδρου δόλω και προσθείναι αυτήν τη βασιλεία αυτού. 2 και εξήλθεν εις Συρίαν λόγοις ειρηνικοίς, και ήνοιγον αυτω οι από των πόλεων και συνήντων αυτω, ότι εντολή ην Αλεξάνδρου του βασιλέως συναντάν αυτω δια το πενθερόν αυτού είναι. 3 ως δε εισεπορεύετο εις τας πόλεις ο Πτολεμαίος, απέτασσε τας δυνάμεις φρουράν εν εκάστη πόλει. 4 ως δε ήγγισεν Αζώτου, έδειξαν αυτω το ιερόν Δαγών εμπεπυρισμένον και Άζωτον και τα περιπόλια αυτής καθηρημένα και τα σώματα ερριμμένα και τους εμπεπυρισμένους, ους ενεπύρισεν εν τω πολέμω· εποίησαν γαρ θημωνίας αυτών εν τη οδω αυτού. 5 και διηγήσαντο τω βασιλεί α εποίησεν Ιωνάθαν εις το ψογίσαι αυτόν· και εσίγησεν ο βασιλεύς. 6 και συνήντησεν Ιωνάθαν τω βασιλεί εις Ιόππην μετά δόξης, και ησπάσαντο αλλήλους και εκοιμήθησαν εκεί. 7 και επορεύθη Ιωνάθαν μετά του βασιλέως έως του ποταμού του καλουμένου Ελευθέρου και επέστρεψεν εις Ιερουσαλήμ. 8 ο δε βασιλεύς Πτολεμαίος εκυρίευσε των πόλεων της παραλίας έως Σελευκείας της παραθαλασσίας και διελογίζετο περί Αλεξάνδρου λογισμούς πονηρούς. 9 και απέστειλε πρέσβεις προς Δημήτριον τον βασιλέα λέγων· δεύρο συνθώμεθα προς εαυτούς διαθήκην, και δώσω σοι την θυγατέρα μου, ην έχει Αλέξανδρος, και βασιλεύσεις της βασιλείας του πατρός σου· 10 μεταμεμέλημαι γαρ δούς αυτω την θυγατέρα μου, εζήτησε γαρ αποκτείναί με. 11 και εψόγισεν αυτόν χάριν του επιθυμήσαι αυτόν της βασιλείας αυτού· 12 και αφελόμενος αυτού την θυγατέρα έδωκεν αυτήν τω Δημητρίω και ηλλοτριώθη τω Αλεξάνδρω και εφάνη η έχθρα αυτών. 13 και εισήλθε Πτολεμαίος εις Αντιόχειαν και περιέθετο το διάδημα της Ασίας· και περιέθετο δύο διαδήματα περί την κεφαλήν αυτού, το της Ασίας και Αιγύπτου. 14 Αλέξανδρος δε ο βασιλεύς ην εν Κιλικία κατά τους καιρούς εκείνους, ότι απεστάτουν οι από των τόπων εκείνων. 15 και ήκουσεν Αλέξανδρος και ήλθεν επ ‘ αυτόν πολέμω. και εξήγαγε Πτολεμαίος την δύναμιν και απήντησεν αυτω εν χειρί ισχυρά και ετροπώσατο αυτόν. 16 και έφυγεν Αλέξανδρος εις την Αραβίαν του σκεπασθήναι αυτόν εκεί. ο δε βασιλεύς Πτολεμαίος υψώθη. 17 και αφείλε Ζαβδιήλ ο Άραψ την κεφαλήν Αλεξάνδρου και απέστειλε τω Πτολεμαίω. 18 και ο βασιλεύς Πτολεμαίος απέθανεν εν τη ημέρα τη τρίτη, και οι όντες εν τοις οχυρώμασιν απώλοντο υπό των εν τοις οχυρώμασι. 19 και εβασίλευσε Δημήτριος έτους εβδόμου και εξηκοστού και εκατοστού.
20 Εν ταις ημέραις εκείναις συνήγαγεν Ιωνάθαν τους εκ της Ιουδαίας του εκπολεμήσαι την άκραν την εν Ιερουσαλήμ και εποίησεν επ ‘ αυτήν μηχανάς πολλάς. 21 και επορεύθησάν τινες μισούντες το έθνος αυτών άνδρες παράνομοι προς τον βασιλέα και απήγγειλαν αυτω ότι Ιωνάθαν περικάθηται την άκραν. 22 και ακούσας ωργίσθη· ως δε ήκουσεν, ευθέως αναζεύξας ήλθεν εις Πτολεμαϊδα και έγραψεν Ιωνάθαν του μη περικαθήσθαι τη άκρα και του απαντήσαι αυτόν αυτω συμμίσγειν εις Πτολεμαϊδα την ταχίστην. 23 ως δε ήκουσεν Ιωνάθαν, εκέλευσε περικαθήσθαι και επέλεξε των πρεσβυτέρων Ισραήλ και των ιερέων και έδωκεν εαυτόν τω κινδύνω· 24 και λαβών αργύριον και χρυσίον και ιματισμόν και έτερα ξένια πλείονα επορεύθη προς τον βασιλέα εις Πτολεμαϊδα και εύρε χάριν ενώπιον αυτού. 25 και ενετύγχανον κατ ‘ αυτού τινες άνομοι των εκ του έθνους. 26 και εποίησεν αυτω ο βασιλεύς καθώς εποίησαν αυτω οι προ αυτού, και ύψωσεν αυτόν εναντίον πάντων των φίλων αυτού, 27 και έστησεν αυτω την αρχιερωσύνην και όσα άλλα είχε τίμια το πρότερον και εποίησεν αυτόν των πρώτων φίλων ηγείσθαι. 28 και ηξίωσεν Ιωνάθαν τον βασιλέα ποιήσαι την Ιουδαίαν αφορολόγητον και τας τρεις τοπαρχίας και την Σαμαρείτιν και επηγγείλατο αυτω τάλαντα τριακόσια. 29 και ευδόκησεν ο βασιλεύς και έγραψε τω Ιωνάθαν επιστολάς περί πάντων τούτων εχούσας τον τρόπον τούτον· 30 «Βασιλεύς Δημήτριος Ιωνάθαν τω αδελφω χαίρειν, και έθνει Ιουδαίων. 31 το αντίγραφον της επιστολής, ης εγράψαμεν Λασθένει τω συγγενεί ημών περί υμών, γεγράφαμεν και προς υμάς όπως ειδήτε. 32 βασιλεύς Δημήτριος Λασθένει τω πατρί χαίρειν. 33 τω έθνει των Ιουδαίων φίλοις ημών και συντηρούσι τα προς ημάς δίκαια εκρίναμεν αγαθοποιήσαι χάριν της εξ αυτών ευνοίας προς ημάς. 34 εστάκαμεν ουν αυτοίς τα τε όρια της Ιουδαίας και τους τρεις νομούς, Αφαίρεμα και Λύδδαν και Ραμαθέμ, οίτινες προσετέθησαν τη Ιουδαία από της Σαμαρείτιδος, και πάντα τα συγκυρούντα αυτοίς πάσι τοις θυσιάζουσιν εις Ιεροσόλυμα, αντί των βασιλικών, ων ελάμβανεν ο βασιλεύς παρ ‘ αυτών το πρότερον κατ ‘ ενιαυτόν από των γεννημάτων της γης και από των ακροδρύων. 35 και τα άλλα τα ανήκοντα ημίν από του νυν των δεκατών και των τελών των ανηκόντων ημίν και τας του αλός λίμνας και τους ανήκοντας ημίν στεφάνους, πάντα επαρκώς παρίεμεν αυτοίς. 36 και ουκ αθετηθήσεται ουδέ εν τούτων από του νυν και εις τον άπαντα χρόνον. 37 νυν ουν επιμέλεσθε του ποιήσαι τούτων αντίγραφον και δοθήτω Ιωνάθαν και τεθήτω εν τω όρει τω αγίω εν τόπω επισήμώ.
38 Και είδε Δημήτριος ο βασιλεύς ότι ησύχασεν η γη ενώπιον αυτού και ουδέν αυτω ανθειστήκει, και απέλυσε πάσας τας δυνάμεις αυτού έκαστον εις τον ίδιον τόπον, πλήν των ξένων δυνάμεων, ων εξενολόγησεν από των νήσων των εθνών· και ήχθραναν αυτω πάσαι αι δυνάμεις των πατέρων αυτού. 39 Τρύφων δε ην των παρά Αλέξάνδρου το πρότερον και είδεν ότι πάσαι αι δυνάμεις καταγογγύζουσι του Δημητρίου, και επορεύθη προς Ειμαλκουαί τον Άραβα, ος έτρεφε τον Αντίοχον το παιδάριον το του Αλεξάνδρου. 40 και προσήδρευεν αυτω, όπως παραδοί αυτόν αυτω, όπως βασιλεύση αντί του πατρός αυτού. και απήγγειλεν αυτω όσα συνετέλεσε Δημήτριος και την έχθραν, ην εχθραίνουσιν αυτω αι δυνάμεις αυτού, και έμεινεν εκεί ημέρας πολλάς. 41 και απέστειλεν Ιωνάθαν προς Δημήτριον τον βασιλέα, ίνα εκβάλη τους εκ της άκρας εξ Ιερουσαλήμ και τους εν τοις οχυρώμασιν· ήσαν γαρ πολεμούντες τον Ισραήλ. 42 και απέστειλε Δημήτριος προς Ιωνάθαν λέγων· ου μόνον ταύτα ποιήσω σοι και τω έθνει σου, αλλά δόξη δοξάσω σε και το έθνος σου, εάν ευκαιρίας τύχω. 43 νυν ουν ορθώς ποιήσεις αποστείλας μοι άνδρας, οί συμμαχήσουσιν, ότι απέστησαν πάσαι αι δυνάμεις μου. 44 και απέστειλεν Ιωνάθαν άνδρας τρισχιλίους δυνατούς ισχύϊ αυτω εις Αντιόχειαν, και ήλθοσαν προς τον βασιλέα, και ηυφράνθη ο βασιλεύς επί τη εφόδω αυτών. 45 και επισυνήχθησαν οι εκ της πόλεως εις μέσον της πόλεως εις ανδρών δώδεκα μυριάδας ανδρών και ηβούλοντο ανελείν τον βασιλέα. 46 και έφυγεν ο βασιλεύς εις την αυλήν, και κατελάβοντο οι εκ της πόλεως τας διόδους της πόλεως και ήρξαντο πολεμείν. 47 και εκάλεσεν ο βασιλεύς τους Ιουδαίους επί βοήθειαν, και επισυνήχθησαν προς αυτόν πάντες άμα και διεσπάρησαν εν τη πόλει πάντες άμα και απέκτειναν εν τη πόλει εν τη ημέρα εκείνη εις μυριάδας δέκα· 48 και ενεπύρισαν την πόλιν και ελάβοσαν σκύλα πολλά εν εκείνη τη ημέρα και έσωσαν τον βασιλέα. 49 και είδον οι από της πόλεως ότι κατεκράτησαν οι Ιουδαίοι της πόλεως ως ηβούλοντο, και ησθένησαν ταις διανοίαις αυτών και εκέκραξαν προς τον βασιλέα μετά δεήσεως λέγοντες· 50 δος ημίν δεξιάς και παυσάσθωσαν οι Ιουδαίοι πολεμούντες ημάς και την πόλιν. 51 και έρριψαν τα όπλα και εποίησαν ειρήνην και εδοξάσθησαν οι Ιουδαίοι εναντίον του βασιλέως και ενώπιον πάντων των εν τη βασιλεία αυτού και επέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ έχοντες σκύλα πολλά. 52 και εκάθησε Δημήτριος ο βασιλεύς επί θρόνου της βασιλείας αυτού, και ησύχασεν η γη ενώπιον αυτού. 53 και εψεύσατο πάντα, όσα είπε, και ηλλοτριώθη τω Ιωνάθαν και ουκ ανταπέδωκε κατά τας ευνοίας, ας ανταπέδωκεν αυτω, και έθλιβεν αυτόν σφόδρα.
54 Μετά δε ταύτα απέστρεψε Τρύφων και Αντίοχος μετ ‘ αυτού παιδάριον νεώτερον· και εβασίλευσε και επέθετο διάδημα. 55 και επισυνήχθησαν προς αυτόν πάσαι αι δυνάμεις, ας απεσκόρπισε Δημήτριος, και επολέμησαν προς αυτόν, και έφυγε και ετροπώθη. 56 και έλαβε Τρύφων τα θηρία και κατεκράτησεν Αντιοχείας. 57 και έγραψεν Αντίοχος ο νεώτερος τω Ιωνάθαν λέγων· ίστημί σοι την αρχιερωσύνην και καθίστημί σε επί των τεσσάρων νομών και είναί σε των φίλων του βασιλέως. 58 και απέστειλεν αυτω χρυσώματα και διακονίαν και έδωκεν αυτω εξουσίαν πίνειν εν χρυσώμασι και είναι εν πορφύρα και έχειν πόρπην χρυσήν· 59 και Σίμωνα τον αδελφόν αυτού κατέστησε στρατηγόν από της κλίμακος Τύρου έως των ορίων Αιγύπτου. 60 και εξήλθεν Ιωνάθαν και διεπορεύετο πέραν του ποταμού και εν ταις πόλεσι, και ηθροίσθησαν προς αυτόν πάσαι αι δυνάμεις Συρίας εις συμμαχίαν, και ήλθεν εις Ασκάλωνα, και απήντησαν αυτω οι εκ της πόλεως ενδόξως. 61 και απήλθεν εκείθεν εις Γάζαν, και απέκλεισαν οι από Γάζης, και περιεκάθισε περί αυτήν και ενεπύρισε τα περιπόλια αυτής πυρί και εσκύλευσεν αυτά. 62 και ηξίωσαν οι από Γάζης τον Ιωνάθαν, και έδωκεν αυτοίς δεξιάς και έλαβε τους υιούς αρχόντων αυτών εις όμηρα και εξαπέστειλεν αυτούς εις Ιερουσαλήμ· και διήλθε την χώραν έως Δαμασκού. 63 και ήκουσεν Ιωνάθαν ότι παρήσαν οι άρχοντες Δημητρίου εις Κάδης την εν τη Γαλιλαία μετά δυνάμεως πολλής βουλόμενοι μεταστήσαι αυτόν της χρείας. 64 και συνήντησεν αυτοίς, τον δε αδελφόν αυτού Σίμωνα κατέλιπεν εν τη χώρα. 65 και παρενέβαλε Σίμων επί Βαιθσούρα και επολέμει αυτήν ημέρας πολλάς και συνέκλεισεν αυτήν. 66 και ηξίωσαν αυτόν του δεξιάς λαβείν, και έδωκεν αυτοίς· και εξέβαλεν αυτούς εκείθεν και κατελάβετο την πόλιν και έθετο επ ‘ αυτη φρουράν. 67 και Ιωνάθαν και η παρεμβολή αυτού παρενέβαλον επί το ύδωρ Γεννησάρ, και ώρθρισαν το πρωϊ εις το πεδίον Νασώρ. 68 και ιδού παρεμβολή αλλοφύλων απήντα αυτω εν τω πεδίω και εξέβαλον ένεδρον επ ‘ αυτόν εν τοις όρεσιν, αυτοί δε απήντησαν εξεναντίας. 69 τα δε ένεδρα εξανέστησαν εκ των τόπων αυτών και συνήψαν πόλεμον. και έφυγον οι παρά Ιωνάθαν πάντες, 70 ουδέ εις κατελείφθη απ ‘ αυτών, πλήν Ματταθίας ο του Αβεσσαλώμου και Ιούδας ο του Χαλφί άρχοντες της στρατιάς των δυνάμεων. 71 και διέρρηξεν Ιωνάθαν τα ιμάτια αυτού και επέθετο γην επί την κεφαλήν αυτού και προσηύξατο. 72 και υπέστρεψε προς αυτούς πολέμω και ετροπώσατο αυτούς, και έφυγον. 73 και είδον οι φεύγοντες οι παρ ‘ αυτού και επέστρεψαν προς αυτόν και εδίωκον μετ ‘ αυτού έως Κάδης έως της παρεμβολής αυτών και παρενέβαλον εκεί. 74 και έπεσον εκ των αλλοφύλων εν τη ημέρα εκείνη εις άνδρας τρισχιλίους. και επέστρεψεν Ιωνάθαν εις Ιερουσαλήμ.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ
1 ΚΑΙ είδεν Ιωνάθαν ότι ο καιρός αυτω συνεργεί, και επέλεξεν άνδρας και απέστειλεν εις Ρώμην στήσαι και ανανεώσασθαι την προς αυτούς φιλίαν. 2 και προς Σπαρτιάτας και τόπους ετέρους απέστειλεν επιστολάς κατά τα αυτά. 3 και επορεύθησαν εις Ρώμην και εισήλθον εις το βουλευτήριον και είπον· Ιωνάθαν ο αρχιερεύς και το έθνος των Ιουδαίων απέστειλεν ημάς ανανεώσασθαι την φιλίαν αυτοίς και την συμμαχίαν κατά το πρότερον. 4 και έδωκαν επιστολάς αυτοίς προς αυτούς κατά τόπον, όπως προπέμπωσιν αυτούς εις γην Ιούδα μετ ‘ ειρήνης.
5 Και τούτο το αντίγραφον των επιστολών ων έγραψεν Ιωνάθαν τοις Σπαρτιάταις· 6 « Ιωνάθαν αρχιερεύς και η γερουσία του έθνους και οι ιερείς και ο λοιπός δήμος των Ιουδαίων Σπαρτιάταις τοις αδελφοίς χαίρειν. 7 έτι πρότερον απεστάλησαν επιστολαί προς ‘Ονίαν τον αρχιερέα παρά Δαρείου του βασιλεύοντος εν υμίν ότι εστέ αδελφοί ημών, ως το αντίγραφον υπόκειται. 8 και επεδέξατο ‘Ονίας τον άνδρα τον απεσταλμένον ενδόξως και έλαβε τας επιστολάς, εν αις διεσαφείτο περί συμμαχίας και φιλίας. 9 και ημείς ουν απροσδεείς τούτων όντες, παράκλησιν έχοντες τα βιβλία τα άγια τα εν ταις χερσίν ημών, 10 επειράθημεν αποστείλαι την προς υμάς αδελφότητα και φιλίαν ανανεώσασθαι προς το μη εξαλλοτριωθήναι υμών· πολλοί γαρ καιροί διήλθον αφ ‘ ου απεστείλατε προς ημάς. 11 ημείς ουν εν παντί καιρω αδιαλείπτως εν τε ταις εορταίς και ταις λοιπαίς καθηκούσαις ημέραις μιμνησκόμεθα υμών εφ ‘ ων προσφέρομεν θυσιών και εν ταις προσευχαίς, ως δέον εστί και πρέπον μνημονεύειν αδελφών· 12 ευφραινόμεθα δε επί τη δόξη υμών. 13 ημάς δε εκύκλωσαν πολλαί θλίψεις και πόλεμοι πολλοί, και επολέμησαν ημάς οι βασιλείς οι κύκλω ημών. 14 και ουκ ηβουλόμεθα ουν παρενοχλείν υμίν και τοις λοιποίς συμμάχοις και φίλοις ημών εν τοις πολέμοις τούτοις· 15 έχομεν γαρ την εξ ουρανού βοήθειαν βοηθούσαν ημίν και ερρύσθημεν από των εχθρών ημών, και εταπεινώθησαν οι εχθροί ημών. 16 επελέξαμεν ουν Νουμήνιον Αντιόχου και Αντίπατρον Ιάσωνος και απεστάλκαμεν προς Ρωμαίους ανανεώσασθαι την προς αυτούς φιλίαν και συμμαχίαν την προτέραν. 17 ενετειλάμεθα ουν αυτοίς και προς υμάς πορευθήναι και ασπάσασθαι υμάς και αποδούναι υμίν τας παρ ‘ ημών επιστολάς περί της ανανεώσεως και της αδελφότητος ημών. 18 και νυν καλώς ποιήσετε αντιφωνήσοντες ημίν προς ταύτά.
19 Και τούτο το αντίγραφον των επιστολών, ων απέστειλαν ‘Ονία· 20 « Άρειος βασιλεύς Σπαρτιατών ‘Ονία ιερεί μεγάλω χαίρειν. 21 ευρέθη εν γραφή περί τε των Σπαρτιατών και Ιουδαίων, ότι εισίν αδελφοί και ότι εισίν εκ γένους Αβραάμ. 22 και νυν αφ ‘ ου έγνωμεν ταύτα, καλώς ποιήσετε γράφοντες ημίν περί της ειρήνης υμών, 23 και ημείς δε αντιγράφομεν υμίν τα κτήνη υμών και η ύπαρξις υμών ημίν εστι, και τα ημών υμίν εστιν. εντελλόμεθα ουν όπως απαγγείλωσιν υμίν κατά ταύτά.
24 Και ήκουσεν Ιωνάθαν ότι επέστρεψαν οι άρχοντες Δημητρίου μετά δυνάμεως πολλής υπέρ το πρότερον του πολεμήσαι προς αυτόν. 25 και απήρεν εξ Ιερουσαλήμ και απήντησεν αυτοίς εις την Αμαθίτιν χώραν· ου γαρ έδωκεν αυτοίς ανοχήν εμβατεύσαι εις την χώραν αυτού. 26 και απέστειλε κατασκόπους εις την παρεμβολήν αυτών, και επέστρεψαν και απήγγειλαν αυτω, ότι ούτω τάσσονται επιπεσείν επ ‘ αυτούς την νύκτα. 27 ως δε έδυ ο ήλιος, επέταξεν Ιωνάθαν τοις παρ ‘ αυτού γρηγορείν και είναι επί τοις όπλοις και ετοιμάζεσθαι εις πόλεμον δι ‘ όλης της νυκτός και εξέβαλε προφύλακας κύκλω της παρεμβολής. 28 και ήκουσαν οι υπεναντίοι ότι ητοίμασται Ιωνάθαν και οι παρ ‘ αυτού εις πόλεμον, και εφοβήθησαν και έπτηξαν τη καρδία αυτών και ανέκαυσαν πυράς εν τη παρεμβολή αυτών. 29 Ιωνάθαν δε και οι παρ ‘ αυτού ουκ έγνωσαν έως πρωϊ, έβλεπον γαρ τα φώτα καιόμενα. 30 και κατεδίωξεν Ιωνάθαν οπίσω αυτών και ου κατέλαβεν αυτούς, διέβησαν γαρ τον Ελεύθερον ποταμόν. 31 και εξέκλινεν Ιωνάθαν επί τους Άραβας τους καλουμένους Ζαβαδαίους και επάταξεν αυτούς και έλαβε τα σκύλα αυτών. 32 και αναζεύξας ήλθεν εις Δαμασκόν και διώδευσεν εν πάση τη χώρα. 33 και Σίμων εξήλθε και διώδευσεν έως Ασκάλωνος και των πλησίον οχυρωμάτων, και εξέκλινεν εις Ιόππην και προκατελάβετο αυτήν· 34 ήκουσεν γαρ ότι βούλονται το οχύρωμα παραδούναι τοις παρά Δημητρίου· και έθετο εκεί φρουράν, όπως φυλάσσωσιν αυτήν. 35 και επέστρεψεν Ιωνάθαν και εξεκκλησίασε τους πρεσβυτέρους του λαού και εβουλεύσατο μετ ‘ αυτών του οικοδομήσαι οχυρώματα εν τη Ιουδαία 36 και προσυψώσαι τα τείχη Ιερουσαλήμ και υψώσαι ύψος μέγα ανά μέσον της άκρας και της πόλεως εις το διαχωρίζειν αυτήν της πόλεως, ίνα ή αύτη κατά μόνας, όπως μήτε αγοράζωσι μήτε πωλώσι. 37 και συνήχθησαν του οικοδομείν την πόλιν και ήγγισε του τείχους του χειμάρρου του εξ απηλιώτου, και επεσκεύασαν το καλούμενον Χαφεναθά. 38 και Σίμων ωκοδόμησε την Αδιδά εν τη Σεφήλα και ωχύρωσεν αυτήν και επέστησε θύρας και μοχλούς.
39 Και εζήτησε Τρύφων βασιλεύσαι της Ασίας και περιθέσθαι το διάδημα και εκτείναι χείρα επί Αντίοχον τον βασιλέα. 40 και εφοβήθη μήποτε ουκ εάση αυτόν Ιωνάθαν και μήποτε πολεμήση προς αυτόν, και εζήτει πόρον του συλλαβείν τον Ιωνάθαν του απολέσαι αυτόν, και απάρας ήλθεν εις Βαιθσάν. 41 και εξήλθεν Ιωνάθαν εις απάντησιν αυτω εν τεσσαράκοντα χιλιάσιν ανδρών επιλελεγμέναις εις παράταξιν και ήλθεν εις Βαιθσάν. 42 και είδε Τρύφων ότι πάρεστιν Ιωνάθαν μετά δυνάμεως πολλής, και εκτείναι χείρας επ ‘ αυτόν ευλαβήθη, 43 και επεδέξατο αυτόν ενδόξως και συνέστησεν αυτόν πάσι τοις φίλοις αυτού και έδωκεν αυτω δόματα και επέταξε ταις δυνάμεσιν αυτού υπακούειν αυτω ως εαυτω. 44 και είπε τω Ιωνάθαν· ινατί έκοψας πάντα τον λαόν τούτον, πολέμου μη ενεστηκότος ημίν; 45 και νυν απόστειλον αυτούς εις τους οίκους αυτών, επίλεξαι δε σεαυτω άνδρας ολίγους, οίτινες έσονται μετά σου, και δεύρο μετ ‘ εμού εις Πτολεμαϊδα, και παραδώσω σοι αυτήν και τα λοιπά οχυρώματα και τας δυνάμεις τας λοιπάς και πάντας τους επί των χρειών, και επιστρέψας απελεύσομαι· τούτου γαρ χάριν πάρειμι. 46 και εμπιστεύσας αυτω εποίησε καθώς είπε, και εξαπέστειλε τας δυνάμεις, και απήλθον εις γην Ιούδα. 47 κατέλιπε δε μεθ ‘ εαυτού άνδρας τρισχιλίους, ων δισχιλίους αφήκεν εν τη Γαλιλαία, χίλιοι δε συνήλθον αυτω. 48 ως δε εισήλθεν Ιωνάθαν εις Πτολεμαϊδα, απέκλεισαν οι Πτολεμαείς τας πύλας και συνέλαβον αυτόν, και πάντας τους εισελθόντας μετ ‘ αυτού απέκτειναν εν ρομφαία. 49 και απέστειλε Τρύφων δυνάμεις και ίππον εις την Γαλιλαίαν και το πεδίον το μέγα του απολέσαι πάντας τους παρά Ιωνάθαν. 50 και επέγνωσαν ότι συνελήφθη Ιωνάθαν και απόλωλε και οι μετ ‘ αυτού, και παρεκάλεσαν εαυτούς και επορεύοντο συνεστραμμένοι έτοιμοι εις πόλεμον. 51 και είδον οι διώκοντες ότι περί ψυχής αυτοίς εστι, και επέστρεψαν. 52 και ήλθον πάντες μετ ‘ ειρήνης εις γην Ιούδα και επένθησαν τον Ιωνάθαν και τους μετ ‘ αυτού και εφοβήθησαν σφόδρα· και επένθησε πας Ισραήλ πένθος μέγα. 53 και εζήτησαν πάντα τα έθνη τα κύκλω αυτών εκτρίψαι αυτούς· είπαν γαρ· ουκ έχουσιν άρχοντα και βοηθούντα· νυν ουν πολεμήσωμεν αυτούς και εξάρωμεν εξ ανθρώπων το μνημόσυνον αυτών.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ
1 ΚΑΙ ήκουσε Σίμων ότι συνήγαγε Τρύφων δύναμιν πολλήν του ελθείν εις γην Ιούδα και εκτρίψαι αυτήν. 2 και είδε τον λαόν ότι εστίν έντρομος και έμφοβος, και ανέβη εις Ιερουσαλήμ και ήθροισε τον λαόν 3 και παρεκάλεσεν αυτούς και είπεν αυτοίς· αυτοί οίδατε όσα εγώ και οι αδελφοί μου και ο οίκος του πατρός μου εποιήσαμεν περί των νόμων και των αγίων, και τους πολέμους και τας στενοχωρίας, ας είδομεν. 4 τούτου χάριν απώλοντο οι αδελφοί μου πάντες χάριν του Ισραήλ, και κατελείφθην εγώ μόνος. 5 και νυν μη μοι γένοιτο φείσασθαί μου της ψυχής εν παντί καιρω θλίψεως, ου γαρ ειμι κρείσσων των αδελφών μου. 6 πλήν εκδικήσω περί του έθνους μου και περί των αγίων και περί των γυναικών και των τέκνων ημών, ότι συνήχθησαν πάντα τα έθνη εκτρίψαι ημάς έχθρας χάριν. 7 και ανεζωοπύρησε το πνεύμα του λαού άμα τω ακούσαι των λόγων τούτων, 8 και απεκρίθησαν φωνή μεγάλη λέγοντες· συ ει ημών ηγούμενος αντί Ιούδα και Ιωνάθαν του αδελφού σου· 9 πολέμησον τον πόλεμον ημών, και πάντα, όσα αν είπης ημίν, ποιήσομεν. 10 και συνήγαγε πάντας τους άνδρας τους πολεμιστάς και ετάχυνε του τελέσαι τα τείχη Ιερουσαλήμ και ωχύρωσεν αυτήν κυκλόθεν. 11 και απέστειλεν Ιωνάθαν τον του Αβεσσαλώμου και μετ ‘ αυτού δύναμιν ικανήν εις Ιόππην, και εξέβαλε τους όντας εν αυτη και έμεινεν εκεί εν αυτη.
12 Και απήρε Τρύφων από Πτολεμαϊδος μετά δυνάμεως πολλής εισελθείν εις γην Ιούδα, και Ιωνάθαν μετ ‘ αυτού εν φυλακή. 13 Σίμων δε παρενέβαλεν εν Αδιδά κατά πρόσωπον του πεδίου. 14 και επέγνω Τρύφων ότι ανέστη Σίμων αντί Ιωνάθαν του αδελφού αυτού και ότι συνάπτειν αυτω μέλλει πόλεμον, και απέστειλε προς αυτόν πρέσβεις λέγων· 15 περί αργυρίου, ου ώφειλεν Ιωνάθαν ο αδελφός σου εις το βασιλικόν δι ‘ ας είχε χρείας, συνέχομεν αυτόν· 16 και νυν απόστειλον αργυρίου τάλαντα εκατόν και δύο των υιών αυτού όμηρα, όπως μη αφεθείς αποστατήση αφ ‘ ημών, και αφήσομεν αυτόν. 17 και έγνω Σίμων ότι δόλω λαλούσι προς αυτόν, και πέμπει του λαβείν το αργύριον και τα παιδάρια, μήποτε έχθραν άρη μεγάλην προς τον λαόν 18 λέγων· ότι ουκ απέστειλα αυτω το αργύριον και τα παιδάρια, και απώλετο. 19 και απέστειλε τα παιδάρια και τα εκατόν τάλαντα, και διεψεύσατο και ουκ αφήκε τον Ιωνάθαν. 20 και μετά ταύτα ήλθε Τρύφων του εμβατεύσαι εις την χώραν και εκτρίψαι αυτήν, και εκύκλωσεν οδόν την εις Άδωρα. και Σίμων και η παρεμβολή αυτού αντιπαρήγεν αυτω εις πάντα τόπον, ου αν επορεύετο. 21 οι δε εκ της άκρας απέστελλον προς Τρύφωνα πρεσβευτάς κατασπεύδοντας αυτόν του ελθείν προς αυτούς δια της ερήμου και αποστείλαι αυτοίς τροφάς. 22 και ητοίμασε Τρύφων πάσαν την ίππον αυτού ελθείν εν τη νυκτί εκείνη, και ην χιών πολλή σφόδρα, και ουκ ήλθε δια την χιόνα· και απήρε και ήλθεν εις την Γαλααδίτιν. 23 ως δε ήγγισε της Βασκαμά, απέκτεινε τον Ιωνάθαν, και ετάφη εκεί. 24 και επέστρεψε Τρύφων και απήλθεν εις την γην αυτού.
25 Και απέστειλε Σίμων και έλαβε τα οστά Ιωνάθαν του αδελφού αυτού και έθαψεν αυτά εν Μωδεϊν πόλει των πατέρων αυτού. 26 και εκόψαντο αυτόν πας Ισραήλ κοπετόν μέγαν και επένθησαν αυτόν ημέρας πολλάς. 27 και ωκοδόμησε Σίμων επί τον τάφον του πατρός αυτού και των αδελφών αυτού και ύψωσεν αυτόν τη οράσει λίθω ξεστω εκ των όπισθεν και εκ των έμπροσθεν. 28 και έστησεν επ ‘ αυτά επτά πυραμίδας, μίαν κατέναντι της μιάς τω πατρί και τη μητρί και τοις τέσσαρσιν αδελφοίς. 29 και ταύταις εποίησε μηχανήματα περιθείς στύλους μεγάλους και εποίησεν επί τοις στύλοις πανοπλίας εις όνομα αιώνιον και παρά ταις πανοπλίαις πλοία επιγεγλυμμένα εις το θεωρείσθαι υπό πάντων των πλεόντων την θάλασσαν. 30 ούτος ο τάφος ον εποίησεν εν Μωδεϊν, έως της ημέρας ταύτης.
31 Ο δε Τρύφων επορεύετο δόλω μετά Αντιόχου του βασιλέως του νεωτέρου και απέκτεινεν αυτόν 32 και εβασίλευσεν αντ ‘ αυτού και περιέθετο διάδημα της Ασίας και εποίησε πληγήν μεγάλην επί της γης. 33 και ωκοδόμησε Σίμων τα οχυρώματα της Ιουδαίας, και περιετείχισε πύργοις υψηλοίς και τείχεσι μεγάλοις και πύλαις και μοχλοίς και έθετο βρώματα εν τοις οχυρώμασι. 34 και επέλεξε Σίμων άνδρας και απέστειλε προς Δημήτριον τον βασιλέα του ποιήσαι άφεσιν τη χώρα, ότι πάσαι αι πράξεις Τρύφωνος ήσαν αρπαγαί. 35 και απέστειλεν αυτω Δημήτριος ο βασιλεύς κατά τους λόγους τούτους και απεκρίθη αυτω και έγραψεν αυτω επιστολήν τοιαύτην· 36 «Βασιλεύς Δημήτριος Σίμωνι αρχιερεί και φίλω βασιλέων και πρεσβυτέροις και έθνει Ιουδαίων χαίρειν. 37 τον στέφανον τον χρυσούν και την βαϊνην, ην απεστείλατε, κεκομίσμεθα και έτοιμοί εσμεν του ποιείν υμίν ειρήνην μεγάλην και γράφειν τοις επί των χρειών του αφιέναι υμίν αφέματα. 38 και όσα εστήκαμεν προς υμάς, έστηκε, και τα οχυρώματα, α ωκοδομήκατε, υπαρχέτω υμίν. 39 αφίεμεν δε αγνοήματα και τα αμαρτήματα έως της σήμερον ημέρας και τον στέφανον, ον ωφείλετε, και ει τι άλλο ετελωνείτο εν Ιερουσαλήμ, μηκέτι τελωνείσθω. 40 και ει τινες επιτήδειοι υμών γραφήναι εις τους περί ημάς, εγγραφέσθωσαν, και γινέσθω αναμέσον ημών ειρήνή. -41 έτους εβδομηκοστού και εκατοστού ήρθη ο ζυγός των εθνών από του Ισραήλ, 42 και ήρξατο ο λαός Ισραήλ γράφειν εν ταις συγγραφαίς και συναλλάγμασιν έτους πρώτου επί Σίμωνος αρχιερέως μεγάλου και στρατηγού και ηγουμένου Ιουδαίων.
43 Εν ταις ημέραις εκείναις παρενέβαλε Σίμων επί Γάζαρα και εκύκλωσεν αυτήν παρεμβολαίς και εποίησεν ελεπόλεις και προσήγαγε τη πόλει και επάταξε πύργον ένα και κατελάβετο. 44 και εξήλλοντο οι εν τη ελεπόλει εις την πόλιν, και εγένετο κίνημα μέγα εν τη πόλει. 45 και ανέβησαν οι εν τη πόλει συν ταις γυναιξί και τοις τέκνοις επί το τείχος διερρηχότες τα ιμάτια αυτών και εβόησαν φωνή μεγάλη αξιούντες Σίμωνα δεξιάς αυτοίς δούναι 46 και είπαν· μη ημίν χρήση κατά τας πονηρίας ημών, αλλά κατά το έλεός σου. 47 και συνελύθη Σίμων αυτοίς και ουκ επολέμησεν αυτούς· και εξέβαλεν αυτούς εκ της πόλεως, και εκαθάρισε τας οικίας, εν αις ην τα είδωλα, και ούτως εισήλθεν εις αυτήν υμνών και ευλογών. 48 και εξέβαλεν εξ αυτής πάσαν ακαθαρσίαν και κατώκισεν εκεί άνδρας, οίτινες τον νόμον ποιούσι, και προσωχύρωσεν αυτήν και ωκοδόμησεν εαυτω εν αυτη οίκησιν. 49 οι δε εκ της άκρας εν Ιερουσαλήμ εκωλύοντο εκπορεύεσθαι και εισπορεύεσθαι εις την χώραν και αγοράζειν και πωλείν και επείνασαν σφόδρα, και απώλοντο εξ αυτών ικανοί τη λιμω. 50 και εβόησαν προς Σίμωνα δεξιάς λαβείν, και έδωκεν αυτοίς· και εξέβαλεν αυτούς εκείθεν και εκαθάρισε την άκραν από των μιασμάτων. 51 και εισήλθον εις αυτήν τη τρίτη και εικάδι του δευτέρου μηνός έτους ενός και εβδομηκοστού και εκατοστού μετά αινέσεως και βαϊων και εν κινύραις και εν κυμβάλοις και εν νάβλαις και εν ύμνοις και εν ωδαίς, ότι συνετρίβη εχθρός μέγας εξ Ισραήλ. 52 και έστησε κατ ‘ ενιαυτόν του άγειν την ημέραν ταύτην μετ ‘ ευφροσύνης. και προσωχύρωσε το όρος του ιερού το παρά την άκραν· και ώκει εκεί αυτός και οι παρ ‘ αυτού. 53 και είδε Σίμων τον Ιωάννην υιόν αυτού, ότι ανήρ εστι, και έθετο αυτόν ηγούμενον των δυνάμεων πασών· και ώκει εν Γαζάροις.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ
1 ΚΑΙ εν έτει δευτέρω και εβδομηκοστω και εκατοστω συνήγαγε Δημήτριος ο βασιλεύς τας δυνάμεις αυτού και επορεύθη εις Μηδίαν του επισπάσασθαι βοήθειαν αυτω, όπως πολεμήση τον Τρύφωνα. 2 και ήκουσεν Αρσάκης ο βασιλεύς της Περσίδος και Μηδίας ότι ήλθε Δημήτριος εις τα όρια αυτού, και απέστειλεν ένα των αρχόντων αυτού συλλαβείν αυτόν ζώντα. 3 και επορεύθη και επάταξε την παρεμβολήν Δημητρίου και συνέλαβεν αυτόν και ήγαγεν αυτόν προς Αρσάκην, και έθετο αυτόν εν φυλακή.
4 Και ησύχασεν η γη Ιούδα πάσας τας ημέρας Σίμωνος, και εζήτησαν αγαθά τω έθνει αυτού, και ήρεσεν αυτοίς η εξουσία αυτού και η δόξα αυτού πάσας τας ημέρας. 5 και μετά πάσης της δόξης αυτού έλαβε την Ιόππην εις λιμένα και εποίησεν είσοδον ταις νήσοις της θαλάσσης. 6 και επλάτυνε τα όρια τω έθνει αυτού και εκράτησε της χώρας. 7 και συνήγαγεν αιχμαλωσίαν πολλήν και εκυρίευσε Γαζάρων και Βαιθσούρων και της άκρας· και εξήρε τας ακαθαρσίας εξ αυτής, και ουκ ην ο αντικείμενος αυτω. 8 και ήσαν γεωργούντες την γην αυτών μετ ‘ ειρήνης, και η γη εδίδου τα γεννήματα αυτής και τα ξύλα των πεδίων τον καρπόν αυτών. 9 πρεσβύτεροι εν ταις πλατείαις εκάθηντο, πάντες περί αγαθών εκοινολογούντο, και οι νεανίσκοι ενεδύσαντο δόξας και στολάς πολέμου. 10 ταις πόλεσιν εχορήγησε βρώματα και έταξεν αυτάς εν σκεύεσιν οχυρώσεως, έως ότου ωνομάσθη το όνομα της δόξης αυτού έως άκρου της γης. 11 εποίησε την ειρήνην επί της γης, και ευφράνθη Ισραήλ ευφροσύνην μεγάλην. 12 και εκάθισεν έκαστος υπό την άμπελον αυτού και την συκήν αυτού, και ουκ ην ο εκφοβών αυτούς. 13 και εξέλιπεν ο πολεμών αυτούς επί της γης, και οι βασιλείς συνετρίβησαν εν ταις ημέραις εκείναις. 14 και εστήρισε πάντας τους ταπεινούς του λαού αυτού· τον νόμον εξεζήτησε και εξήρε πάντα άνομον και πονηρόν· 15 τα άγια εδόξασε, και επλήθυνε τα σκεύη των αγίων.
16 Και ηκούσθη εν Ρώμη, ότι απέθανεν Ιωνάθαν, και έως Σπάρτης, και ελυπήθησαν σφόδρα. 17 ως δε ήκουσαν, ότι Σίμων ο αδελφός αυτού γέγονεν αντ ‘ αυτού αρχιερεύς και επικρατεί της χώρας και των πόλεων των εν αυτη, 18 έγραψαν προς αυτόν δέλτοις χαλκαίς του ανανεώσασθαι προς αυτόν φιλίαν και την συμμαχίαν, ην έστησαν προς Ιούδαν και Ιωνάθαν τους αδελφούς αυτού. 19 και ανεγνώσθησαν ενώπιον της εκκλησίας εν Ιερουσαλήμ. 20 και τούτο το αντίγραφον των επιστολών, ων απέστειλαν οι Σπαρτιάται· «Σπαρτιατών άρχοντες και η πόλις Σίμωνι ιερεί μεγάλω και τοις πρεσβυτέροις και τοις ιερεύσι και τω λοιπω δήμω των Ιουδαίων αδελφοίς χαίρειν. 21 οι πρεσβευταί οι αποσταλέντες προς τον δήμον ημών απήγγειλαν ημίν περί της δόξης υμών και τιμής, και ηυφράνθημεν επί τη εφόδω αυτών. 22 και ανεγράψαμεν τα υπ ‘ αυτών ειρημένα εν ταις βουλαίς του δήμου ούτως· Νουμήνιος Αντιόχου και Αντίπατρος Ιάσωνος πρεσβευταί Ιουδαίων ήλθοσαν προς ημάς ανανεούμενοι την προς ημάς φιλίαν. 23 και ήρεσε τω δήμω επιδέξασθαι τους άνδρας ενδόξως και του θέσθαι το αντίγραφον των λόγων αυτών εν τοις αποδεδειγμένοις τώ δήμω βιβλίοις του έχειν μνημόσυνον τον δήμον των Σπαρτιατών. το δε αντίγραφον τούτων εγράψαμεν Σίμωνι τω αρχιερεί». -24 Μετά δε ταύτα απέστειλε Σίμων τον Νουμήνιον εις Ρώμην έχοντα ασπίδα χρυσήν μεγάλην ολκής μνών χιλίων εις το στήσαι προς αυτούς την συμμαχίαν.
25 Ως δε ήκουσεν ο δήμος των λόγων τούτων, είπαν· τίνα χάριν αποδώσομεν Σίμωνι και τοις υιοίς αυτού; 26 εστήρισε γαρ αυτός και οι αδελφοί αυτού και ο οίκος του πατρός αυτού και επολέμησαν τους εχθρούς Ισραήλ απ ‘ αυτών και έστησαν αυτω ελευθερίαν. και κατέγραψαν εν δέλτοις χαλκαίς και έθεντο εν στήλαις εν όρει Σιών. 27 και τούτο το αντίγραφον της γραφής· « ‘Οκτωκαιδεκάτη Ελούλ, έτους δευτέρου και εβδομηκοστού και εκατοστού -και τούτο τρίτον έτος επί Σίμωνος αρχιερέως 28 εν ασαραμέλ- επί συναγωγής μεγάλης ιερέων και λαού και αρχόντων έθνους και των πρεσβυτέρων της χώρας εγνώρισεν ημίν· 29 επεί πολλάκις εγενήθησαν πόλεμοι εν τη χώρα, Σίμων δε ο υιος Ματταθίου ο υιος των υιών Ιωαρίβ και οι αδελφοί αυτού έδωκαν εαυτούς τω κινδύνω και αντέστησαν τοις υπεναντίοις του έθνους αυτών, όπως σταθή τα άγια αυτών και ο νόμος, και δόξη μεγάλη εδόξασαν το έθνος αυτών. 30 και ήθροισεν Ιωνάθαν το έθνος αυτών και εγενήθη αυτοίς αρχιερεύς και προσετέθη προς τον λαόν αυτού, 31 και εβουλήθησαν οι εχθροί αυτών εμβατεύσαι εις την χώραν αυτών του εκτρίψαι την χώραν αυτών και εκτείναι χείρας επί τα άγια αυτών. 32 τότε ανέστη Σίμων, και επολέμησε περί του έθνους αυτού και εδαπάνησε χρήματα πολλά των εαυτού και ωπλοδότησε τους άνδρας της δυνάμεως του έθνους αυτού και έδωκεν αυτοίς οψώνια 33 και ωχύρωσε τας πόλεις της Ιουδαίας και την Βαιθσούραν την επί των ορίων της Ιουδαίας, ου ην τα όπλα των πολεμίων το πρότερον, και έθετο εκεί φρουράν άνδρας Ιουδαίους. 34 και Ιόππην ωχύρωσε την επί της θαλάσσης και την Γάζαρα την επί των ορίων Αζώτου, εν ή ώκουν οι πολέμιοι το πρότερον εκεί, και κατώκισεν εκεί Ιουδαίους, και όσα επιτήδεια ην προς την τούτων επανόρθωσιν, έθετο εν αυτοίς. 35 και είδεν ο λαός την πράξιν του Σίμωνος και την δόξαν, ην εβουλεύσατο ποιήσαι τω έθνει αυτού, και έθεντο αυτόν ηγούμενον αυτών και αρχιερέα δια το αυτόν πεποιηκέναι πάντα ταύτα και την δικαιοσύνην και την πίστιν, ην συνετήρησε τω έθνει αυτού, και εζήτησε παντί τρόπω υψώσαι τον λαόν αυτού. 36 και εν ταις ημέραις αυτού ευωδώθη εν ταις χερσίν αυτού του εξαρθήναι τα έθνη εκ της χώρας αυτών και τους εν τη πόλει Δαυίδ τους εν Ιερουσαλήμ, οί εποίησαν εαυτοίς άκραν, εξ ης εξεπορεύοντο και εμίαινον κύκλω των αγίων και εποίουν πληγήν μεγάλην εν τη αγνεία. 37 και κατώκισεν εν αυτη άνδρας Ιουδαίους και ωχύρωσεν αυτήν προς ασφάλειαν της χώρας και της πόλεως και ύψωσε τα τείχη Ιερουσαλήμ, 38 και ο βασιλεύς Δημήτριος έστησεν αυτω την αρχιερωσύνην κατά ταύτα 39 και εποίησεν αυτόν των φίλων αυτού και εδόξασεν αυτόν δόξη μεγάλη. 40 ήκουσε γαρ ότι προσηγόρευνται οι Ιουδαίοι υπό Ρωμαίων φίλοι και σύμμαχοι και αδελφοί, και ότι απήντησαν τοις πρεσβευταίς Σίμωνος ενδόξως, 41 και ότι ευδόκησαν οι Ιουδαίοι και οι ιερείς του είναι Σίμωνα ηγούμενον και αρχιερέα εις τον αιώνα έως του αναστήναι προφήτην πιστόν 42 και του είναι επ ‘ αυτών στρατηγόν και όπως μέλη αυτω περί των αγίων καθιστάναι αυτούς επί των έργων αυτών και επί της χώρας και επί των όπλων και επί των οχυρωμάτων, 43 και όπως μέλη αυτω περί των αγίων, και όπως ακούηται υπό πάντων, και όπως γράφωνται επί τω ονόματι αυτού πάσαι συγγραφαί εν τη χώρα, και όπως περιβάλληται πορφύραν και χρυσοφορή· 44 και ουκ εξέσται ουδενί του λαού και των ιερέων αθετήσαί τι τούτων και αντειπείν τοις υπ ‘ αυτού ρηθησομένοις και επισυστρέψαι συστροφήν εν τη χώρα άνευ αυτού και περιβάλλεσθαι πορφύραν και εμπορπούσθαι πόρπην χρυσήν· 45 ος δ ‘ αν παρά ταύτα ποιήση ή αθετήση τι τούτων, ένοχος έσταί. -46 και ευδόκησε πας ο λαός θέσθαι Σίμωνι και ποιήσαι κατά τους λόγους τούτους. 47 και επεδέξατο Σίμων και ευδόκησεν αρχιερατεύειν και είναι στρατηγός και εθνάρχης των Ιουδαίων και ιερέων και του προστατήσαι πάντων. 48 και την γραφήν ταύτην είπον θέσθαι εν δέλτοις χαλκαίς και στήσαι αυτάς εν περιβόλω των αγίων εν τόπω επισήμω, 49 τα δε αντίγραφα αυτών θέσθαι εν τω γαζοφυλακίω, όπως έχη Σίμων και οι υιοί αυτού.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ
1 ΚΑΙ απέστειλεν ο Αντίοχος υιος Δημητρίου του βασιλέως επιστολάς από των νήσων της θαλάσσης Σίμωνι ιερεί και εθνάρχη των Ιουδαίων και παντί τω έθνει. 2 και ήσαν περιέχουσαι τον τρόπον τούτον· «Βασιλεύς Αντίοχος Σίμωνι ιερεί μεγάλω και εθνάρχη και έθνει Ιουδαίων χαίρειν, 3 επειδή άνδρες λοιμοί κατεκράτησαν της βασιλείας των πατέρων ημών, βούλομαι δε αντιποιήσασθαι της βασιλείας, όπως αποκαταστήσω αυτήν ως ην το πρότερον, εξενολόγησα δε πλήθος δυνάμεων και κατεσκεύασα πλοία πολεμικά, 4 βούλομαι δε εκβήναι κατά την χώραν, όπως μετέλθω τους κατεφθαρκότας την χώραν ημών και τους ηρημωκότας πόλεις πολλάς εν τη βασιλεία· 5 νυν ουν ίστημί σοι πάντα τα αφαιρέματα, α αφήκάν σοι οι προ εμού βασιλείς και όσα άλλα δόματα αφήκάν σοι. 6 και επέτρεψά σοι ποιήσαι κόμμα ίδιον νόμισμα τη χώρα σου, 7 Ιερουσαλήμ δε και τα άγια είναι ελεύθερα· και πάντα τα όπλα όσα κατεσκεύασας, και τα οχυρώματα, α ωκοδόμησας ων κρατείς, μενέτω σοι. 8 και παν οφείλημα βασιλικόν και τα εσόμενα βασιλικά, από του νυν και εις τον άπαντα χρόνον αφιέσθω σοι· 9 ως δ ‘ αν κρατήσωμεν της βασιλείας ημών, δοξάσομέν σε και το έθνος σου και το ιερόν δόξη μεγάλη, ωστε φανεράν γενέσθαι την δόξαν υμών εν πάση τη γη». -10 Έτους τετάρτου και εβδομηκοστού και εκατοστού εξήλθεν Αντίοχος εις την γην πατέρων αυτού, και συνήλθον προς αυτόν πάσαι αι δυνάμεις, ωστε ολίγους είναι τους καταλειφθέντας συν Τρύφωνι. 11 και εδίωξεν αυτόν Αντίοχος ο βασιλεύς, και ήλθε φεύγων εις Δωρά την επί της θαλάσσης· 12 είδε γαρ ότι συνήκται επ ‘ αυτόν τα κακά, και αφήκαν αυτόν αι δυνάμεις. 13 και παρενέβαλεν Αντίοχος επί Δωρά και συν αυτω δώδεκα μυριάδες ανδρών πολεμιστών και οκτακισχιλία ίππος. 14 και εκύκλωσε την πόλιν, και τα πλοία από θαλάσσης συνήψαν, και έθλιβε την πόλιν από της γης και της θαλάσσης, και ουκ είασεν ουδένα εκπορεύεσθαι και εισπορεύεσθαι.
15 Και ήλθε Νουμήνιος και οι παρ ‘ αυτού εκ Ρώμης έχοντες επιστολάς τοις βασιλεύσι και ταις χώραις, εν αις εγέγραπτο τάδε· 16 «Λεύκιος ύπατος Ρωμαίων Πτολεμαίω βασιλεί χαίρειν. 17 οι πρεσβευταί των Ιουδαίων ήλθον προς ημάς, φίλοι ημών και σύμμαχοι, ανανεούμενοι την εξ αρχής φιλίαν και συμμαχίαν, απεσταλμένοι από Σίμωνος του αρχιερέως και του δήμου των Ιουδαίων· 18 ήνεγκαν δε ασπίδα χρυσήν από μνών χιλίων. 19 ήρεσεν ουν ημίν γράψαι τοις βασιλεύσι και ταις χώραις όπως μη εκζητήσωσιν αυτοίς κακά και μη πολεμήσωσιν αυτούς και τας πόλεις αυτών και την χώραν αυτών και ίνα μη συμμαχήσωσι τοις πολεμούσιν αυτούς. 20 έδοξε δε ημίν δέξασθαι την ασπίδα παρ ‘ αυτών. 21 ει τινες ουν λοιμοί διαπεφεύγασιν εκ της χώρας αυτών προς ημάς, παράδοτε αυτούς Σίμωνι τω αρχιερεί, όπως εκδικήση εν αυτοίς κατά τον νόμον αυτών». -22 Και τα αυτά έγραψε Δημητρίω τω βασιλεί και Αττάλω, Αριαράθη και Αρσάκη 23 και εις πάσας τας χώρας και Σαμψάμη και Σπαρτιάταις και εις Δήλον και Μύνδον και Σικυώνα και εις την Καρίαν και εις Σάμον και εις την Παμφυλίαν και εις την Λυκίαν και εις Αλικαρνασσόν και εις Ρόδον και εις Φασηλίδα και εις Κώ και εις Σίδην και εις Άραδον και εις Γόρτυναν και Κνίδον και Κύπρον και Κυρήνην. 24 το δε αντίγραφον αυτών έγραψαν Σίμωνι τω αρχιερεί.
25 Αντίοχος δε ο βασιλεύς παρενέβαλεν επί Δωρά εν τη δευτέρα, προσάγων δια παντός αυτη τας χείρας και μηχανάς ποιούμενος και συνέκλεισε τον Τρύφωνα του μη εισπορεύεσθαι και εκπορεύεσθαι. 26 και απέστειλεν αυτω Σίμων δισχιλίους άνδρας εκλεκτούς συμμαχήσαι αυτω και αργύριον και χρυσίον και σκεύη ικανά. 27 και ουκ ηβούλετο αυτά δέξασθαι, αλλ ‘ ηθέτησε πάντα, όσα συνέθετο αυτω το πρότερον, και ηλλοτριούντο αυτω. 28 και απέστειλε προς αυτόν Αθηνόβιον ένα των φίλων αυτού κοινολογησάμενον αυτω λέγων· υμείς κατακρατείτε της Ιόππης και Γαζάρων και της άκρας της εν Ιερουσαλήμ, πόλεις της βασιλείας μου. 29 τα όρια αυτών ηρημώσατε και εποιήσατε πληγήν μεγάλην επί της γης και εκυριεύσατε τόπων πολλών εν τη βασιλεία μου. 30 νυν ουν παράδοτε τας πόλεις, ας κατελάβεσθε, και τους φόρους των τόπων, ων κατεκυριεύσατε εκτός των ορίων της Ιουδαίας. 31 ει δε μη, δότε αντ ‘ αυτών πεντακόσια τάλαντα αργυρίου και της καταφθοράς, ης κατεφθάρκατε, και των φόρων των πόλεων άλλα τάλαντα πεντακόσια· ει δε μη, παραγενόμενοι εκπολεμήσομεν υμάς. 32 και ήλθεν Αθηνόβιος φίλος του βασιλέως εις Ιερουσαλήμ και είδε την δόξαν Σίμωνος και κυλικείον μετά χρυσωμάτων και αργυρωμάτων και παράστασιν ικανήν και εξίστατο και απήγγειλεν αυτώ τους λόγους του βασιλέως. 33 και αποκριθείς Σίμων είπεν αυτω· ούτε γην αλλοτρίαν ειλήφαμεν ούτε αλλοτρίων κεκρατήκαμεν, αλλά της κληρονομίας των πατέρων ημών, υπό δε εχθρών ημών εν τινι καιρω ακρίτως κατεκρατήθη· 34 ημείς δε καιρόν έχοντες αντεχόμεθα της κληρονομίας των πατέρων ημών. 35 περί δε Ιόππης και Γαζάρων, ων αιτείς, αύται εποίουν εν τω λαω πληγήν μεγάλην κατά την χώραν ημών, τούτων δώσομεν τάλαντα εκατόν. και ουκ απεκρίθη αυτω Αθηνόβιος λόγον, 36 απέστρεψε δε μετά θυμού προς τον βασιλέα και απήγγειλεν αυτω τους λόγους τούτους και την δόξαν Σίμωνος και πάντα, όσα είδε, και ωργίσθη ο βασιλεύς οργήν μεγάλην.
37 Τρύφων δε εμβάς εις πλοίον έφυγεν εις ‘Ορθωσιάδα. 38 και κατέστησεν ο βασιλεύς τον Κενδεβαίον στρατηγόν της παραλίας και δυνάμεις πεζικάς και ιππικάς έδωκεν αυτω· 39 και ενετείλατο αυτω παρεμβαλείν κατά πρόσωπον της Ιουδαίας και ενετείλατο αυτω οικοδομήσαι την Κεδρών και οχυρώσαι τας πύλας και όπως πολεμήση τον λαόν· ο δε βασιλεύς εδίωκε τον Τρύφωνα. 40 και παρεγενήθη Κενδεβαίος εις Ιάμνειαν και ήρξατο του ερεθίζειν τον λαόν και εμβατεύειν εις την Ιουδαίαν και αιχμαλωτίζειν τον λαόν και φονεύειν, 41 και ωκοδόμησε την Κεδρών και έταξεν εκεί ιππείς και δυνάμεις, όπως εκπορευόμενοι εξοδεύωσι τας οδούς της Ιουδαίας, καθά συνέταξεν αυτω ο βασιλεύς.
Α ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ
1 ΚΑΙ ανέβη Ιωάννης εκ Γαζάρων και απήγγειλε Σίμωνι τω πατρί αυτού α συνετέλει Κενδεβαίος. 2 και εκάλεσε Σίμων τους δύο υιούς αυτού τους πρεσβυτέρους Ιούδαν και Ιωάννην και είπεν αυτοίς· εγώ και οι αδελφοί μου και ο οίκος του πατρός μου επολεμήσαμεν τους πολεμίους Ισραήλ από νεότητος έως της σήμερον ημέρας, και ευωδώθη εν ταις χερσίν ημών ρύσασθαι τον Ισραήλ πλεονάκις. 3 νυν δε γεγήρακα, και υμείς δε εν τώ ελέει ικανοί εστε εν τοις έτεσι· γίνεσθε αντ ‘ εμού και του αδελφού μου και εξελθόντες υπερμαχείτε υπέρ του έθνους ημών, η δε εκ του ουρανού βοήθεια έστω μεθ ‘ υμών. 4 και επέλεξεν εκ της χώρας είκοσι χιλιάδας ανδρών πολεμιστών και ιππείς, και επορεύθησαν επί τον Κενδεβαίον και εκοιμήθησαν εν Μωδεϊν. 5 και αναστάντες το πρωϊ επορεύοντο εις το πεδίον, και ιδού δύναμις πολλή εις συνάντησιν αυτοίς, πεζική και ιππείς, και ην χειμάρρους αναμέσον αυτών. 6 και παρενέβαλε κατά πρόσωπον αυτών αυτός και ο λαός αυτού. και είδε τον λαόν δειλούμενον διαπεράσαι τον χειμάρρουν και διεπέρασε πρώτος· και είδον αυτόν οι άνδρες και διεπέρασαν κατόπισθεν αυτού. 7 και διείλε τον λαόν και τους ιππείς εν μέσω των πεζών· η δε ίππος των υπεναντίων πολλή σφόδρα. 8 και εσάλπισαν ταις ιεραίς σάλπιγξι, και ετροπώθη Κενδεβαίος και η παρεμβολή αυτού, και έπεσον εξ αυτών τραυματίαι πολλοί· οι δε καταλειφθέντες έφυγον εις το οχύρωμα. 9 τότε ετραυματίσθη Ιούδας ο αδελφός Ιωάννου· Ιωάννης δε κατεδίωξεν αυτούς έως ήλθεν εις Κεδρών, ην ωκοδόμησε. 10 και έφυγον έως εις τους πύργους τους εν τοις αγροίς Αζώτου, και ενεπύρισεν αυτήν εν πυρί, και έπεσον εξ αυτών εις άνδρας δισχιλίους και απέστρεψεν εις γην Ιούδα μετ ‘ ειρήνης.
11 Και Πτολεμαίος ο του Αβούβου ην καθεσταμένος στρατηγός εις το πεδίον Ιεριχώ και έσχεν αργύριον και χρυσίον πολύ· 12 ην γαρ γαμβρός του αρχιερέως. 13 και υψώθη η καρδία αυτού, και ηβουλήθη κατακρατήσαι της χώρας και εβουλεύετο δόλω κατά Σίμωνος και των υιών αυτού άραι αυτούς. 14 Σίμων δε ην εφοδεύων τας πόλεις τας εν τη χώρα και φροντίζων της επιμελείας αυτών· και κατέβη εις Ιεριχώ αυτός και Ματταθίας και Ιούδας οι υιοί αυτού έτους εβδόμου και εβδομηκοστού και εκατοστού εν μηνί ενδεκάτω (ούτος ο μην Σαβάτ). 15 και υπεδέξατο αυτούς ο του Αβούβου εις το οχυρωμάτιον το καλούμενον Δώκ μετά δόλου, ό ωκοδόμησε, και εποίησεν αυτοίς πότον μέγαν και ενέκρυψεν εκεί άνδρας. 16 και ότε εμεθύσθη Σίμων και οι υιοί αυτού, εξανέστη Πτολεμαίος και οι παρ ‘ αυτού και ελάβοσαν τα όπλα αυτών και επεισήλθοσαν τω Σίμωνι εις το συμπόσιον και απέκτειναν αυτόν και τους δύο υιούς αυτού και τινας των παιδαρίων αυτού. 17 και εποίησεν αθεσίαν μεγάλην, και απέδωκε κακά αντί αγαθών. 18 και έγραψε ταύτα Πτολεμαίος και απέστειλε τω βασιλεί, όπως αποστείλη αυτω δυνάμεις εις βοήθειαν και παραδω αυτω την χώραν αυτών και τας πόλεις. 19 και απέστειλεν ετέρους εις Γάζαρα άραι τον Ιωάννην, και τοις χιλιάρχοις απέστειλεν επιστολάς παραγενέσθαι προς αυτόν, όπως δω αυτοίς αργύριον και χρυσίον και δόματα, 20 και ετέρους απέστειλε καταλαβέσθαι την Ιερουσαλήμ και το όρος του ιερού. 21 και προδραμών τις απήγγειλεν Ιωάννη εις Γάζαρα ότι απώλετο ο πατήρ αυτού και οι αδελφοί αυτού και ότι απέσταλκε και σε αποκτείναι. 22 και ακούσας εξέστη σφόδρα και συνέλαβε τους άνδρας τους ελθόντας απολέσαι αυτόν και απέκτεινεν αυτούς, επέγνω γαρ ότι εζήτουν αυτόν απολέσαι.
23 Και τα λοιπά των λόγων Ιωάννου και των πολέμων αυτού και των ανδραγαθιών αυτού, ων ηνδραγάθησε, και της οικοδομής των τειχέων, ων ωκοδόμησε, και των πράξεων αυτού, 24 ιδού ταύτα γέγραπται επί βιβλίω ημερών αρχιερωσύνης αυτού, αφ ‘ ου εγενήθη αρχιερεύς μετά τον πατέρα αυτού.
.jpg)
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.